Misschien ook typisch Curaçaos dat alles in het rood moet. DJ Jonsen deed er een extra schep rietsuiker bovenop, en de elfkoppige band Pila di Ambiente klepperde er flink op los. Huiskokkinnen Anamarie en Eunice verzorgden de snacks, die goed aansloten op ons avondmaal van frieten uit de Smikkelhoek.
de typisch Curaçaose muziekstijl Tambú, ontstaan tijdens de slaventijd
Sommigen hadden hun mooiste kleren aan, maar de dansvloer bleef de meeste tijd leeg. Hadden we ze in het midden moeten laten zitten, hen zelf de publiekstrekkers laten zijn, ons uit de voeten moeten maken? Een forse investering met een magere opbrengst, al was de drankomzet niet verkeerd, of juist wel, of toch ook weer niet.
Hubertus heet ie voluit, een autodidact in van alles, ooit uit de Almondestraat, die niet meer is, wat ie geweest was. De aan hem gekoppelde schrijfster, de Vlaamse Anke, presenteerde de avond met de verhalen van bijzondere bewoners, in woord en beeld, in etensgeuren en klankkleuren, met een lach en een traan.
Agnost, bijna atheïst, vertelde hij naderhand betreffende z’n levensvisie, je weet maar nooit wat ons na de dood te wachten staat. Ik denk echter dat wat de menselijke ziel heeft voortgebracht behalve om te bewaren misschien nog meer is om voor altijd te vergeten.
We zitten niet stil, wel samen om en aan (de) tafel. Anderen lopen veel minder hard, voor ons in ieder geval. ‘Komt goed’, roepen we hardop, maar we zijn toe aan meer tijd en ruimte voor alles en iedereen.
Wind, koude en regen buiten houden; stilte, warmte en licht binnen.
Interne verhuizingen, het verplaatsen van de zooi, het rangschikken der dingen. We hebben meer dan we weten, ook aan ruimte. De oude Elenbaas kijkt toe.
De vaatwasmachine is professioneel schoongemaakt; het mag wat kosten, glanzende glazen! Gisteren gebeld, vandaag gesteld. Uitbetaling in pijn en moeite.
We gaan tot aan de rand, van het raamkozijn, van de dag en van de wijk. Voorspoedig naar midwinter en door in een nieuw decennium. Het zou mee kunnen vallen.
Sanne Rambags, Maryana Golovchenko, Adnan Alaoda en Hannibal Saad, al rewaq #24
Aanschouw! De zetter zelf niet meer gezien, maar dit is zover als ie is inmiddels. Mooi werk, maar geen abattoir. Veel te gezellig! Het is een andere wereld. Een mooie echo van de keuken beneden. Dit kan niet meer stuk? Ze kunnen er wel mee door?
Wij zijn intussen hard bezig met het verbouwen van het pand en komen daardoor omtrent enkele zaken op ‘grensoverschrijdende’ werkzaamheden. Zo is er een bestaande aansluiting voor een cv-ketel die recht omhoog door de bovengelegen appartementen naar het dak voert, die wij graag op bruikbaarheid zouden willen controleren, en willen wij op een plaats langs de buitengevel aan de achterzijde omhoog met een pijp voor de afzuiging vanuit onze kookstudio tot op het dak (diameter 20cm, de stille motor bevindt zich binnen in ons pand).
Een kwestie die mogelijk via een andere afdeling moet lopen, betreft het eigendom van de braakliggende grond op het perceel achter ons pand. Wij willen daarop graag uitbreiden, of tenminste via de achtergevel op uit kunnen komen/kijken.
Een zaal overvol enthousiaste studenten die allemaal de Oostenrijkse topontwerper Stefan Sagmeister wilden zien en horen. Hij had een prachtige performance, maar vindt ie nou dat art en design uiteindelijk toch niet verschillen in bruikbaarheid en nut? Wij gooiden alle deuren open voor de verregende toeloop in een huis waar je ook niks mag, aldus de bebierde blaag eerder die dag in onze afgeladen expositieruimte, waar we even vreesden voor de veiligheid van de tentoon gestelde werken. Wij maakten ons niet minder druk om de veiligheid, gezondheid en het welbevinden van de honderden gasten in het oude pand deze dag, want is zelfs deze toch al bevoorrechte jeugd een garantie voor de toekomst, of misschien ook, net als de voorgaande generaties, een verdergaande belasting van de planeet?
De voormalige sekswinkel aan de Atjehstraat op Katendrecht hadden we al een paar jaar in gebruik als opslagruimte en per januari 2017 hebben we het pand in eigendom. We zijn inmiddels begonnen met de verbouwing ervan; binnen is het vrijwel geheel ‘casco’, alleen elektra, gas en water tot aan de meterkast, en een enkele aansluiting op het riool voor een toiletpot. In de ruimte vooraan komt een ‘productiekeuken’ met ruimte voor enkele gasfornuizen, spoelbakken, vaatwasser, een betegelde vloer met daarin een afvoerput en we zijn wellicht ook verplicht een vetput te laten installeren. In het midden een groot werkvlak om te hakken, snijden, kneden roeren en noem maar op, het geven van workshops, met een zitje achter de etalage, een open entree vanuit de gang en ‘vrije uitloop” naar de ruimte ernaast, waarin voorraden, al dan niet gekoeld. In de gang een grote uitstalkast en in de hoek achterin is ruimte gereserveerd voor een (invaliden)toilet met plaats voor de cv-ketel. De overgebleven vierkante meters zijn voor een werkplaats waar gebouwd kan worden voor exposities en andere verhaalvormen, mogelijk nog uit te breiden met een aanbouw op het erachter braak liggende terrein.
Op het kadastraal perceel 1142 en een deel van 1143 staat ons pand; de scheiding tussen deze percelen loopt langs de doorgebroken tussenmuur. De perceelgrens aan de achterzijde lijkt te eindigen bij het eind van de uitbouw van het voormalige Chinese restaurant ernaast, de zuidgrens van de percelen 1206 en 1205. De verhuurder van de woningen boven en ten andere zijde van ons object heeft het achterterrein naar eigen believen ingedeeld en tuinen aan de woningen aan de Sumatraweg toegewezen. Er is nog een stukkie over…
Voor een one night standTuschinskiin the picture op het stadhuis voor een zooi hotemetoten en daar is een hoop werk in gaan zitten. Een steentje eraan bijgedragen, dat scheelt wat nachtrust. Het was goed toeven evenwel in de a-koestische hallen van het oude gebouw met z’n opgekalefaterde voorkomen.
Max Gerschtanowitz spreekt
Uit een film over Tuschinski door Simon van Collem en Henk Onrust moest nog een fragment gelicht worden en een black hole in de oorspronkelijke vhs-band gefikst, wat een piece of cake was met een simpel programma als Apple’s iMovie. Ik had ook een still kunnen gebruiken of een langer fragment met een min of meer op de cadans bewegende mond, maar dit was het snelst te bewerkstelligen. Worden we er niet op afgerekend door al die kritische bezoekers morgenavond?
Beheer cookie toestemming
Om de beste ervaringen te bieden, gebruiken wij technologieën zoals cookies om informatie over je apparaat op te slaan en/of te raadplegen. Door in te stemmen met deze technologieën kunnen wij gegevens zoals surfgedrag of unieke ID's op deze site verwerken. Als je geen toestemming geeft of uw toestemming intrekt, kan dit een nadelige invloed hebben op bepaalde functies en mogelijkheden.
Functioneel
Altijd actief
De technische opslag of toegang is strikt noodzakelijk voor het legitieme doel het gebruik mogelijk te maken van een specifieke dienst waarom de abonnee of gebruiker uitdrukkelijk heeft gevraagd, of met als enig doel de uitvoering van de transmissie van een communicatie over een elektronisch communicatienetwerk.
Voorkeuren
De technische opslag of toegang is noodzakelijk voor het legitieme doel voorkeuren op te slaan die niet door de abonnee of gebruiker zijn aangevraagd.
Statistieken
De technische opslag of toegang die uitsluitend voor statistische doeleinden wordt gebruikt.De technische opslag of toegang die uitsluitend wordt gebruikt voor anonieme statistische doeleinden. Zonder dagvaarding, vrijwillige naleving door uw Internet Service Provider, of aanvullende gegevens van een derde partij, kan informatie die alleen voor dit doel wordt opgeslagen of opgehaald gewoonlijk niet worden gebruikt om je te identificeren.
Marketing
De technische opslag of toegang is nodig om gebruikersprofielen op te stellen voor het verzenden van reclame, of om de gebruiker op een website of over verschillende websites te volgen voor soortgelijke marketingdoeleinden.
