handvaardig & huishoudkundig sinds ‘t jaar ’00
Niet alles afdichten, met een regel,
een paragraaf of alinea;
zonder tocht stik je de moord,
komt het weer in het vrije woord.
In deze koude wereld is
het gesprek warm houden
een afwegen van kosten en baten,
is terugwinning aan te raden.
Adem door een grote neus,
schone longen volgezogen,
jaag het bloed door de aderen,
de zin in een eindig loos leven.
Geen bewegende beelden, geen opgenomen muziek, een plaatje vanuit de verte, het ongemakkelijke handen schudden, de veel gestoten kop, eten van twee walletjes, de stilte tussen stormen, ongemakkelijke traagheid en vermoeiende haast.
Met een scheve bril je ene wenkbrauw optrekken. Zijn we verzekerd met en van een achterban? Een zameling zielen verenigd tussen droom en daad, gewapend met woorden in vele talen, die goedgelovig hoop koestert voor de toekomst?
Nederig van harte, zei oma en opa
dat je het verhaal moet begrijpen
Hetgeen er omgaat, tegenstaat, en zorgen baart
De grens is daar waar je er al over heen bent
Waar kom je vandaan? Een vijfde colonne? Een keukenraam? Mislukte middenstand, vertegenwoordigers van broekophouders en boekhouders van andermans tijd? Plat land en provinciaal gedachtengoed? Gebrek zonder armoe.
Zoekmachineontgoocheling: onderbuiklezen, heimdromen, vertastingen, zwijgzaamheden, afgankelijk, mislijdenschap, slazeveren, heughebben, rimpellikken, lokletters, documonumenten, boerkul, werkgezicht, laaglast, schoeving, uitspiratie, deprimatie, spuugmens, knechtknaap, kutlul, bedslecht, maanarm, slaapgat, pusnaad, roestion, borrelhoofd, vatlust, korstbuur, weetgans, slapvast, moedervondst.
Als van het een het ander komt, Goeree-Overflakkee!
Het spel spelen, omdat het daar om gaat, verslaggever.
De waardeloosheid neemt ongekende vormen aan.
Enkele kamerplanten vragen ons geluidloos om water.
Hoe is de mens – in godsnaam – mensheid geworden?
Achter slot en grendel te bewaren uit te zoeken archieven van de beheerders van de stichting met de naam van de loods met het nummer van een etmaal. Het oude hout en stinkend stof van een eeuw tenminste gaf met gepaste weerstand snel genoeg de ruimte vrij om het hooguit half zo oude afsluitmechaniek te herbergen.
Geschiedenis erin, deur dicht, sleutel omdraaien en wegstoppen. We weten waar het staat.
Het herhaalt zich niet, gewoontedieren! De gletsjers smelten. Waar komt het bewustzijn vandaan? Anders dan daglicht? Tabernak!
Laat anderen maar zeggen dat het te licht is,
naïef, simpel, verzinsels, schrijvers eigen.
Ga je dood, dan is dat naar,
de overlevenden moeten het ermee doen.
Onsterfelijkheid is waarschijnlijk een vloek,
al zou je het een tijdje moeten uitproberen.
Geen beeld uit de Goudse Hout
van wat een Rotterdamse in het Goudse houdt
en een toeschouwer in de greep
Laat bellen rinkelen in je thuishaven
parkeer je zorgen in herinnering
die van haar steek je in je broek
zakken vol, buiken tegen elkaar op biedend
krullen in het haar, schaamte in het verschiet
Er is geen tijd, dan deze
dan die, geen garantie
van de kapper, de doorzetter
de mondhoek van waaruit je zweert
het nooit weer te doen of laten
De verhalen, die we
over en aan onszelf vertellen,
die niet altijd stand houden,
geloofwaardig zijn,
voortdurend veranderen.
Gedachte goed
Weet je de woorden op hun waardeloosheid te schatten?
Dat je niet bent wat je denkt, niet bent wat je voelt.
Betekenis geven aan de dingen die ontsnappen aan onze controle?
Dat is toch wat we sowieso doen om wat ons omgeeft te beheersen?
Leg dit voor aan je therapeut
– er is genoeg belegen kaas –
Dylan Thomas, Jean-Paul Sartre
en andere bangeriken aanhalen.
Ik kom niet van de straat,
ik loop (er) al langer mee.