handvaardig & huishoudkundig sinds ‘t jaar ’00
Voorbij (de ander)
Als je van levendig mens tot niet wakker dier geraakt,
niet meer reageert op aanspraak,
deze niet meer maakt op je aanwezigheid en voorkomen,
verdwijnt in duisternis en stilte,
hooguit nog als schim en geest door onze hoofden spookt,
dan zullen ze je uiteindelijk dood verklaren, wat helder is,
een afgesloten verhaal met een al dan niet onbevredigend slot.
Hier staan we, dit is van ons
Iedereen is welkom
Als je tot hier weet te komen
Wij hebben de middelen
De vrijheid nemen we
Om te delen aan onze tafel
Breng ons je bestaan
Je krijgt wat je toekomt
Dat wat al van jou was
zie je het te spoelen vuil, het water gestopt door geelkoperen kranen, de stank met rood plastic afgedopt. Terug moest de oude, aan de drie fasen, tussen de tafels zonder kitrand.
De nieuwe vaatwasser is geen zeperd, wordt opgepompt; de hectiek van een overvolle dag. Gemberbier gehaald, terrasstoelen schoon gemaakt, tafels gesjouwd, een microfoon en een standaard geregeld, ongelukken voorkomen en aan de kassa gestaan.
Ze liep niet meer, door onzekerheid over evenwicht, het hart er niet in en voor, zo dodelijk is stilzitten, zeggen ze. Ze is gevallen toen ze mij droeg, op een stalen emmer; ik viel over de horigheid, generaal van een vijfde colonne, de vader de dood in gejaagd.
Ik zal haar niet afleggen
in een doodshemd gehuld
in een doek gewikkeld
in de auto vervoerd
terug naar Oegstgeest…
Om er een gat te graven
in haar geboortegrond
in de Van Assendelftstraat
in de tuin op nummer 19
terug in herinneringen…
Van haar gelukkige jeugd
in het grote hechte gezin
in het goedgelovige verbond
in de vooroorlogse onschuld
terug bij haar moeder…
De komst van de wereld
in haar leven sindsdien
in gedachten en gevoelen
in alle doen en laten
terug tot de grondslag…
Van vrouwen die zorgen
in het eigen volle nest
in dat van anderen
in dat vanuit het zelf
te rug en te verwachten…
Dat wat je van haar meekrijgt
in een lievige opvoeding
in je plastic broodtrommel
in je verkleefde genen
terug van wat je haar gaf
De plee van Wally is
verplaatst in tijd en ruimte
De deur is opgeknapt
origineel met gebroken ruitjes
Hoor alle bezoekers er doorheen
verhalen uit de stad opgeluisterd
begeleid door sanitaire ruis
Spreken de buren ervan?
Geen stortbak, geen trekker
geen vlakspoelpot en
geuren in hout en pleister
Had ie een fonteintje
een knip of haakje
een gordijntje?
Ons podium is niet hoog
Een dichter stap er makkelijk op
Jana Beranova op hoge leeftijd
op het wankele hout geholpen
liet haar woorden zweven
over het gebreide publiek
met rechte en losse steken
Wie was er komen fietsen
had dictaturen bezocht
vragend naar dood of leven
van afwezige geletterden?
Er is een lokale stemming
vol duizendjarige klanken
van een exotische schoonheid
Tweedehandschoenen
Dit zet geen zoden aan de dijk,
maar hoeveel niet op je graf?
Wat er zoal zinloos de pijp uit gaat.
Jongens, mannen die als kleine baasjes van niets
allerlei onzinnige dingen doen.
Maar vrouwen zijn grote meisjes, zegt de bioloog.
Een rondje om het rijden, twee bruggen over,
drie uur niemand thuis van de vier,
om de vijfde na zessen, dan maar vandaag
in de zevende hemel eer acht te hoeven slaan
voor de negende van de volgende maand?
Wat voel ik mij energiek in vergelijking tot een dweil!
Uitspoelen, uitwringen en goed geventileerd uithangen.
In de tussentijd werk ik aan het raam; niet zoveel aanloop.
Klein meisje zonder voortanden, een duitssprekende aziaat,
die vroeg om cognac. Overdaad moet kennelijk.
Waarom worden we niet geboren uit maagden?!
december 1990
Tot aan je dertigste denk je niet dood te gaan
Tot aan je zestigste denk je er met afgrijzen aan
Tot aan je negentigste werken aan de inlossing ervan?
Dat je ooit wenst niet meer te willen bestaan
Dat je het moe en zat bent
Dat de ellende ervan groter is, dan het plezier erin
Dat je het voor gezien houdt
Een klus geklaard, maar de volgende onmiddellijk in de wacht: is er een leuk aanrecht te scoren? Een nieuwe vaatwasser zou moeten worden aangeschaft. Nieuw wifi-punt en tv-signaal moeten ‘besteld’ worden. De rest is loose change. Je kan er geen dag mee vullen.
Je hebt het voor alles wat je doet, waar je aan denkt, waar je naar kijkt en luistert, wat je eet en drinkt, en wat je uitkraamt. Ook al zijn we ons brein in bepaalde of alle toestanden en omstandigheden niet de baas en wek je alleen de schijn in controle te zijn.
Zo luisterden we naar muziek, Hans, zo lulden we uren door, Luc, weet je nog, Joop? Onze band, voor en na buiten de cluppies, vele jaren terug. Plato, Jezus, Mohammed, en Poetin zien met verachting op ons neer. Je wilt gewoon met je bloed broeders zijn.
We gooien niet alles in deze brave etalage, we stellen prijs op onze discretie, de persoonlijke levenssfeer en wetenschap van de onmogelijkheid om het eigen zijn de ander te doen ervaren – je moet niet alles wat je denkt zeggen en schrijven.
Tonen
Het verraad, het rijbewijs, het huwelijk, de technologie,
de ouderdom, de farmacie, het kapitalisme, de dictatuur, de consumptie, het toerisme, de prostitutie, de literatuur,
de romantiek, de slaap, het dromen, het excuus,
het geheim, de gemakzucht, het lot, ziekte en dood.
Zijn het jouw woorden en orde niet?
Het zijn er nooit genoeg en meestal te veel.