Memorabel weer


Ook omdat het in Tchernobyl dertig jaar geleden gruwelijk mis ging; dan maar liever hagel, wind en lage temperaturen. Niet dat ik er last van had en in de hectiek viel alles toch nog op z’n plaats. Alsof het ervoor gemaakt was, alles kon opgehangen worden, net genoeg kit, prachtige werkbladen en een glanzend nieuwe koele werkbank; de koppijn zette niet door.
We boffen met al die inzet van mensen, niet in de laatste plaats ook de loodgieter. Heel tof zoals hij ’t aanpakte en installeerde, geen moeite te veel (maar afwachten hoe dat uitpakt in de nota ;-). En de huistimmerman behoeft haast geen kroon; die heeft gelijk alles gekit (al zag ik dat ie nog de naad bij de drempel van de wc is vergeten – moet ik nog een tube kit voor kopen).
Het volgende stadium is de keuken. De vandaag geleverde beukenhouten werkbladen zijn prachtig. Wat echter nog rest voordat er gelogeerd kan worden: de elektra (schakelaars en stopcontact) in de natte ruimtes moet afgemonteerd worden, alsook een aantal van de stopcontacten in de woonruimte, lampen opgehangen (toilet, douche trappenhuis/dakterras), de toilet van een bril voorzien, en toch ook een oplossing voor de toegangsdeuren, want momenteel kun je dus niet de openslaande deuren afsluiten vanaf de zolder en moet je omlopen/kruipen via het Elenbaashuis.
Fijn zou dus zijn als de elektricien kan leveren, inzet en/of materialen, een bril en lamp te scoren vallen, en er een list verzonnen wordt voor die deursluiting. De buren zijn zeer verguld met een mooie Elenbaas in hun nieuwe huis – het was een vorstelijke dag.

Kapstok


Je moet het ergens aan ophangen…

Ik betwijfel het vastleggen; mij werd vroeger al te kennen gegeven dat je bepaalde dingen liever niet zwart op wit stelt. Feitelijk is alle taal fictie, een onbeholpen poging met ontoereikende middelen veronderstellingen over hoe de wereld in elkaar steekt, die met de menselijke zinnen waargenomen wordt, in begrippen te vatten.

Een wit hemd aangetrokken en witte muurverf gekocht, wit van het schuren van het stukwerk. Tenslotte de witte vlekken voor de ogen.

Denkstof


Foto: JR

Het is een sfeervolle reeks, Joop, opdwarrelend in het felle, warme licht.
Nu ik weet dat het er sinds de oorlog lag en dat Herman vandaag jarig was…

Ik moet ’t ook nog met je hebben over lijmklemmen, zoldervloeren en luidsprekers
betreffende eigendom, houtbehandeling, en ophanging respectievelijk.

Het lijkt al weer eeuwen geleden, dat we samen iets deden…

Ik begreep pas later, thuis, waarom ie zich verstopte achter de schuifdeuren en zoveel telefoontjes kreeg: hij wilde het niet laten weten. Toevallig had ik ‘m nog gevraagd van welk jaar ie was, in verband met de oorlogsverhalen, dat wat hij niet meegemaakt had.
Het vuil van het dak was van toen, ouder dan wij.

De waarheid!

Ik kreeg de bestanden open met Illustrator CS5 en zowaar zaten daar de ontbrekende/juiste kaarten in. Nu klopt het volgens mij met die in het Word-doc. Zie de laatste versie van de SvoW, pag. 99, 101 en 102. Ik vind ’t best, aanleveren woensdag, maar ik ga niet naar Den Haag, als je dat bedoelt. Foei, ’t is al laat. Nou ja, volgens de zomertijd…

Frits

Is het denkbaar dat je geen vragen stelt over het waarom van leven, de wereld en jezelf? Of dat de antwoorden alleen maar redelijk en rationeel zijn? Er blijft genoeg ‘te raden’ over, misschien wel altijd; we kunnen niet alles weten, niet in de grote lijnen, niet in de details.
De neiging tot, of de behoefte aan, irrationaliteit is er misschien in aanleg, maar wordt ook danig gekoesterd. Je mag dromen, fantaseren en gelovig zijn en wee hen die ertoe verplicht worden. De vrije mens is waarschijnlijk zeer zeldzaam, of weldra uitgestorven.
De werkelijkheid, voor zover te kennen, kan ons tot in de eeuwigheid boeien – is van waarden vrij – maar een cultuur zonder enige vorm van onredelijkheid zou wel eens heel erg saai en weinig inspirerend kunnen zijn. Wat drijft de mens, behalve zijn nieuwsgierigheid?
We kunnen onze natuurlijke driften en de gevolgen ervan enigszins aan banden leggen, ook zonder religie, op basis van rationele bevindingen en maatregelen daaruit. Maar de verbeelding is niet te stuiten en het zijn toch niet slechts mentaal gestoorden die er vreemde gedachten op na houden?

Ik heb af en toe de tijd en rust, maar wellicht niet de aanleg om door diep na te denken tot betere inzichten te komen. Onderwerp voor onderweg, terwijl je trapt en het bloed doet stromen: hoe rationeel zijn hoop en liefde? Of is dat te makkelijk? Weet ik het antwoord al?

Op toe

Het stucwerk mag dan gedaan zijn, het is wat minder afgewerkt dan we gewend zijn, lijkt het. In ieder geval niet zo goed is het plafond, waar een duidelijke overgang te zien is tussen het stuk dat eerder gedaan was en wat dinsdag is afgemaakt. Bovendien hadden ze, voor ik het in de gaten had, al om de tl-balk, die er tijdelijk hing, heen gewerkt. Volgens hun geen probleem, maar je ziet/zag het wel degelijk. Verder viel me een aantal beschadigingen op in de hoek waar de steiger in delen was neergezet, al weet ik niet of zij dat gedaan hebben. Op enkele plekken komt er roze verkleuring voor van rode viltstift die is gebruikt voor markeringen van stroompunten; niet hun schuld. In die wand zitten de dozen overigens niet goed vast, maar dat is een zorg voor de elektriciën. Er is nog geen afspraak over het moment van aanbrengen van de profielen en de vorm ervan, neem ik aan.
Ik heb de boel schoon gemaakt; gisteren heeft een groep met kinderen de ruimte gebruik genomen, volgende week vrijdag kan er ’s middags een club in. Misschien moeten er dan wat kleden op de vloer. De timmerman heeft een maagzweer, maar verwacht komende week weer aan de slag te kunnen. Hij had goede werkbladen gezien; nu nog bekijken wanneer we die aanschaffen, met het overige hout dat hij nodig heeft voor de bouw van het keukenblok.
Ik begrijp dat het met traphekwerk evenmin wil vlotten…
Dan: de koelwerkbank. Mijn idee is dat ie aangeschaft wordt en dat dit mogelijk kan met enige korting als we onze snoet bij de dealer laten zien. Kunnen zij ‘m komen brengen en installeren op een geschikt moment.
En nog iets: een betere beamer begint mijn inziens ergens bij €800, maar zou evengoed een eind boven €1000 kunnen uitkomen. Punt is dat je in de veelheid van keuzes kunt gaan voor veel lumen (4000 of meer), betere technieken, een minimale resolutie (wxga), projectieafstand (wel of geen groothoek), maar dat je in de praktijk zal moeten zien wat zo’n ding er van bakt. Kortom, een veld vol kuilen en hopen; we hebben ook nog wat te doen met de geluidsinstallatie op de begane grond. ’t Is toch wat.
Ach, en Esther woonde in het Verhalenhuis?