Feest!

Nee, daar kan ik niet aan beginnen! Weet je wel wat dat kost! En bovendien heb ik daar helemaal geen tijd voor! Ik was er niet, maar ben er nu wel. Alles draait, de wereld draait. Donkere wolken pakken zich samen. Waarschijnlijk lig je nu al bijna in bed; voor morgen dan. 

Bij wijze van spreken

iedereen kan een stukje schrijven (nadruk op ‘stukje’ of ‘schrijven’, het maakt niet uit). Elk onderwerp is goed, iets alledaags of uit de actualiteit, als het maar algemeen of triviaal genoeg is, zoals over het schrijven van een column, bijvoorbeeld. De lezer moet iets herkennen.
Anders wordt het als de schrijver bij tijd en wijle, of met schering en inslag, een afwijkende mening ventileert, waarmee een grote groep van de vaste klantenkring tegen de schenen wordt geschopt, of op het verkeerde been gezet. Dan is ie een intrigant, of de vijfde colonne.
Men begrijpt het niet, het geformuleerde is te ingewikkeld, te genuanceerd, of het raakt de kern van een publieke opinie op een zwakke plek. De poten worden vanonder uw stoel gezaagd.
Als je niets wezenlijks te zeggen hebt, hou dan je kop!

Ik ga nog even afzakken in de hoop dat de koppijn daarin meegaat.