Morosofie

De term klonk me niet bekend in de oren, toen ie viel aan tafel in het Griekse eethuis van Sarantos en Maria, en de spreker (Rik?) wist niet de naam van de schrijver die zich eraan verbonden heeft. Anders had hij van de hand van deze auteur de ‘Encyclopedie van de domheid’ kunnen noemen, wat bij mij een belletje had kunnen doen rinkelen.

Een ander noemde van den Berg en zijn metakleptika zonder te weten dat die zich een prominente plaats had verworven in het naslagwerk. Midden in de nacht thuis gekomen – de volle maan was vanaf 10.27u begonnen af te nemen* – schreef ik twee sleutelwoorden op die mij moesten helpen er ‘t een en ander over op te zoeken de volgende dag.

En wat was de naam van de filosoof die zijn publiek bloembollen noemde, onderwijl goochelend met quasi-wetenschappelijk geleuter over kwantum-fysica? De mens als bloembol, die vanzelf zich kan ontwikkelen met wat water, warmte en licht. Zo klinkt ‘t nog hoopvol voor de mensheid.

Jung’s leerling Wilhelm Reich kwam ter sprake; de man van vegetotherapie, de orgon-energie en orgon-accumulator. Ik vond een film aan hem opgedragen: “W.R. – Mysteries of the Organism”, een eigenaardig werk, waarin ik onmiddellijk Tuli Kupferberg als een van de meespelende herkende.

Maatstaf voor opname in genoemde encyclopedie is ook dat de persoon en/of theorie in kwestie geen grote scharen volgelingen heeft gekend, dus in feite onsuccesvol is gebleken. Het zou anders wellicht een omvang krijgen waarmee een kloeke bibliotheek is te vullen. Anders gezegd, bibliotheken staan er al vol mee. Zouden die ook door Google gescand zijn?

*) Een van de disgenoten deed een eigen duit in het zakje door te vertellen dat ie midden in de nacht om 3.14u was wakker geworden voor zijn eerste π’s() en vervolgens om 6.28u voor z’n tweede; en 2πr is de omtrek van de volle maan, die recht in zijn gezicht had geschenen. Daarop vlogen er nog wat van die (veronderstelde of aangenomen) toevalligheden en niet oorzakelijk verbonden samenlopen van omstandigheden over tafel.

Vinkentering

Ik moest kennelijk wat stoom afblazen.

Ik vind dat de opzet en opmaak van de kaart verdedigd moet worden; dat gezeur over vinken, terwijl we een fraai alternatief hebben met de legenda-eenheden die verschijnen voor de tekst zodra een laag aanstaat. (Er passen in meerdere opzichten géén vinkjes achter!)

De taalpolitie ook aanwezig? Volgens mij hoef je geen accenten op de e’s van één te zetten als uit de context duidelijk is hoe het gelezen/uitgesproken dient te worden. Maar je gaat niet met agenten in discussie, dus…
Graag zou ik weten in welke browser die tooltips niet werken; ze zijn wel wat traag, maar dat is ze eigen. Ik heb allerlei browsers geprobeerd en er staat geen code (meer) in die niet door de (niet al te oude) ‘grote merken’ gelezen kan worden. (Ook IE8 doet ‘t, al maakt ie er een zootje van – als rijden in een 2CV op de Autobahn.)
[Andere opties met door javascript of css gegenereerde popups grijpen te ver in op de constructie van deze kaart. We hebben al gekeken of er iets mee te doen was, maar het koppelen aan lagen (die naar willekeur aan of uit gezet kunnen worden) is (te) ingewikkeld.]
Onhandig om nu te horen dat de topografie in de ondergrond moet; kan de hele boel weer op de schop. (Heb de plaatsnamen wat ‘zachter’ zwart gemaakt – ze kunnen er zelf niets aan doen ;-).)
Ik heb alle teksten gekopieerd uit hun Worddocument en daar in de ‘gauwigheid’ al ’t een en ander aan verbeterd; ze hadden ’t wat netter moeten aanleveren.
‘Alles uit/aan’ gaat niet op een andere plaats. (Basta!)
GB is geen Engeland; GROOT Brittannië voluit.
Er zijn ook zaken waar ik niet ‘ff snel’ iets aan kan doen, maar die wel wezenlijk zijn (en enigszins te voorzien waren): de zichtbaarheid van de helicopterzones en de 12nm-grens. De oplossing die ik hiervoor zie is de laag ‘zones en grenzen’ boven die van de ‘scheepvaart’ te plaatsen (wat dan ook onherroepelijk in de legenda zo gebeurt). Het meer transparant maken van scheepvaartroutes heeft wel wat effect, maar of dat volstaat? Willen ze dan ook de windparken transparant hebben? Beide opties zijn al met al toch vrij ingrijpende operaties. Wat te doen?
“Dat was ’t voor nu”? Wat staat ons nog meer te wachten?
Ik krijg een beetje de indruk dat we ze om te beginnen te veel hebben gegeven, aangezien het kennelijk nooit genoeg is. Elke meerwaarde heeft z’n prijs.
Een beetje knorrig word ik vooral omdat ’t allemaal als kritiek klinkt, terwijl ’t meest of gezeur is, of het gevolg van hun eigen falen. Waar zijn de lovende woorden (overigens)?
En toch… ik vind ’t wel leuk om aan zo’n kaart te klooien, maar ’t kost niet niks.

Onomstotelijk

Ik weet niet wat mensen verwachten, maar heeft men op de links geklikt? Want zo te zien doet ie ’t wel. Het eerste plaatje wordt geladen en getoond en het menu opgebouwd, dus hij vindt de bestanden en het script is volop in bedrijf. Ik heb ze on-line getest en no problem at all (niet doormailen ajb, want dit doe ik zonder toestemming van de rechtmatige eigenaars van dit domein).

De truc die ik zo snel bedacht had, werkt alleen met de individuele lagen, niet met de verzamellaag en dat oogt een beetje verwarrend – om dit voor elkaar te krijgen moet er dieper in de code gedoken worden, kortom een klusje voor later.
Er zijn twee versies, ieder met een andere manier van de informatie tonen. Alle links zitten in een aparte map (images). Ideaal is ’t nog niet, maar meer dan geen (data) – als je daar nog zin in hebt, net voor je weekeinde.

Als iedereen schrijft, wordt de spoeling dun. Uiteindelijk is het geen expertise meer, maar common practice for educated people. Of misschien iets dat geen enkel aanzien meer heeft, integendeel een op- en doorzichtig vertoon van eigenwaan. Hou ’t bij een dagboek, om niets anders dan het ordenen van je zin(nen)! (Uiteraard spreek ik hier geheel voor en tot mijzelf.)