Was dat nou zo moeilijk?

De dingen die gewoon gedaan moeten. Beslissingen genomen op intuïtie, want nadenken gaat te veel tijd kosten. Je kan ‘t achteraf herstellen. Dan zei de docent dat het zoiets was als een vrouw per ongeluk zwanger maken en daarna abortus laten plegen.
Ja, dat dee je dan!
Ik rook wel gas, boven in het pand, maar dat was omdat iemand een pit op het fornuis daar open had laten staan. Resetten. Kan heel handig zijn, maar in het zicht van een verloren strijd gaan we risico’s nemen. Dat zou je nooit doen met de zekerheid van een hiernamaals.
De tijd snijdt me in de vingers, steekt me door het hart, mangelt me met emoties op verkeerde plaatsen en momenten, breekt en scheurt lijf en leden, doet beginselen wankelen, ongeschreven regels roesten en maakt beloften tot het koord om je nek.

Memory update

Bijna de helft van onze tijd dagdromen we en in piekeren zijn we geoefend. Weinig zinvol, stress-verhogend voorbij een niveau dat die druk effectief en gezond is. Het antwoord is aandachtigheid, zo ongeveer mediteren op het ‘nu’, bewust zijn van het moment, van hetgeen je dan doet.
Of het pijnzen inzetten voor het doen ontstaan van nieuwe ideeën, wat we voornamelijk schijnen te bewerkstelligen door verschillende verzinsels te mengen; geen rechtlijnig deduceren, maar toevallig  en intuïtief te werk gaan. Het werkt zelfs met verder zinloze verhalen.
Gooi de tijd in de mix en herinneringen en ervaringen – van alles dat niet uit het kortetermijngeheugen komt – en het brouwsel explodeert, is walgelijk, mogelijk giftig, of zou wonderlijk geurend en smaakvol kunnen zijn.
Ons geheugen is selectief, in staat de voor een bepaalde situatie onwelgevallige herinneringen buiten te sluiten, en (dus) ook niet zonder meer betrouwbaar. Constructief kan je er weinig mee, tenzij het een en ander geschraagd wordt, met feitenmateriaal bij voorkeur.

Ik verlang terug naar het kale leven, romantisch karig comfort, zonder vooraf koude, honger en vuil te voelen. Kale muren, vloeren, verveloos hout, een schamele inrichting, spullen waar de geschiedenis vanaf druipt, in een ruige omgeving, een troostvol landschap.

Goed, je kan beter je best doen. Dat je niet denkt zonder oefening of inspanning iets voor elkaar te krijgen behalve op goed geluk, of omdat er niets voor nodig is. Geluk dat zo geronnen blijkt.