Klaar ermee

De kopzorgen omtrent de toegankelijkheid van het nieuwe geluidssysteem betreffen vooral mijn onmisbaarheid voorlopig bij het gebruik ervan, ondanks de uitleg aan de wand. De eerste (niet) de beste die er naar keek zag al niet eens het kastje waar tekst en plaatje naar verwijzen. Het geheel ontkoppelde mengpaneel heb ik vervolgens afgedekt. Morgen komt David Zee draaien; die moet ik toch al hebben voor zijn mening over de nieuwe dj-mixer. De kogel is door de kerk voor de transitie naar Microsoft en ik heb m’n agenda gevuld gekregen met activiteiten waarbij mijn aanwezigheid mogelijk onmisbaar is voor de komende maand.

Om tien voor elf gaat het alarm af in de Atjehstraat: iemand is binnen en probeert het uit te schakelen, zonder succes. Na mijn oproep – niemand weet wie het kan zijn geweest – gaat Myriam even kijken en reset het. Ik bel de alarmdienst af en vraag Iky of hij toevallig de kookstudio had bezocht, maar die beweert (misschien lichtelijk verontwaardigd) dat hij het absoluut niet was en ook dat ie geen sleutel meer heeft. De enige die nog niet geopperd is, zou Anahid kunnen zijn. Gaan we het haar nog vragen? 
Via mijn oren komt de buitenwereld tot mij; Aziatisch en Amerikaans nieuws. Wij Europeanen spelen onze rol van verontwaardigde rechtschapenen met smierende hypocrisie. Geen vuile handen, een zuiver geweten – me reet!

Tuli Kupferberg 1, the long version, Johannes B, 1981?

Als het ware

Neder land, hol land, rotter dam, flikker op, joh, of je op wil sodemieteren, achterlijke robots! We leren van de geschiedenis dat opportunisme loont, anders kan (of wil) je het niet navertellen. Over het algemeen zetten we de geschiedenis naar onze hand, wordt het deel van onze identiteit, bouwen we naties ermee.

Moest het tribunaal overgedaan? Waren er meerdere olifanten in de zaal? De vele spelers op het wereldtoneel, de blinde vlekken, de ideologieën? Wie zijn wij om te oordelen, wie ben ik om dit te duiden? Was er een vooringenomenheid jegens de sprekers die niet werd uitgelicht? Kritiek vanuit het publiek? Het is niet zo eenvoudig, veel is onbegrijpelijk, maar er is een hoop te verklaren. We hoeven er hier niet op terug te komen.

Transitie MS 365 BP VB

Het blijft een beetje hangen: ik krijg nog niet voldoende en samenhangende feedback op dit verhaal. Het aantal volledige accounts had ik teruggebracht naar tien, maar dat is afgerond naar boven, want ik kan zeven personen bedenken die in ieder geval volledig toegang moeten hebben (incluis mijzelf, er van uitgaande dat ik nog een soort beheerdersrol zal gaan spelen). Is het handig om een paar betaalde accounts in reserve te hebben?
Dan is er de contractduur: onze penningmeester vindt vijf jaar prima, als dat de kosten voor de transitie zelf wegneemt, maar ziet dat het eerste jaar op die extra ondersteuning gewenst is, en we daarna mogelijk op basisniveau verder gaan. Kan dat in een vat gegoten? En ik twijfel over de Surface laptops: is 13” niet aan de kleine kant voor mensen die er de hele dag achter zitten? Of is dat overkomelijk, gewoon een docking station – sowieso onontbeerlijk? – en een groter scherm eraan? Ik heb nog niet gehoord van de directie, of we niet voor goedkopere laptops moeten gaan, en welke alternatieven hebben we dan? Er wordt al gezocht naar extra fondsen voor deze exercitie.

Huisslaafgemaakte

Het gevoel aan het lijntje gehouden te worden, door de een met het afronden van de geluidsinstallatie, door de ander met antwoord op de offerte, door deze met het beantwoorden van m’n laatste vragen, door gene voor het maken van een afspraak, door hem met het plannen van openstaande klussen, en net met haar over een oplossing voor een mailadres. Langer al door iemand voor een ontmoeting zuhause, maar da’s bijna de norm sinds jaar en dag. Een punt geworden sinds het verlies van vertrouwen op goede trouw en inzicht, wat langer geleden? 

Alles moet op; het laatste stuk brood van vorige week, de bodem pindakaas in de pot, de zak met noten. Dus vol en slaperig in de middag, komt er weinig terecht van het verdiepen in nieuwe apparaten en technieken. Nog meer koffie? Heel af en toe het gevoel dat er niets hoeft en kunnen genieten van zon en wind, luisterend naar de verhalen vanuit de grote wereld. De oude kleren liggen nog op de plank. Ik zou er om kunnen gaan, maar dat is suf. Aldoor vergeet je wel iets.

Afgemaakt

Geen gefilosofeer, het is anders gelig dan vergeeld. De meeste bezoekers zal het amper opvallen. De oud-politieman, die toevallig langskwam, is niet eens boven geweest. Het is poetswerk. Er staat nog genoeg op stapel, voor deze zomer, voor de komende herfst en winter. Rekenen we af op een jaar?

Hier zou een boodschap van algemeen nut moeten volgen, maar wat is de zin, het juiste woord, hier en nu? Wat gebeurd is zou bekend kunnen zijn, wat nog te gebeuren staat is ongewis, al wordt er genoeg gespeculeerd. Het pakt misschien goed uit voor de of het een en ander, maar wellicht ontaardt het in rampzalige rotzooi. Afwachten, of hopen en geloven dat er aan de knoppen te draaien valt?

Onomkeerbaar

De planeet van de vrije wil, liefde voor het leven, something to kill for. Als het voorbij is, we elkaar moe zijn, de nazaten het nakijken hebben gegeven, komt de afrekening hopelijk te laat. Een dodelijke gift onder uit de doos.

Je veegt wat uit een hoek, praten is soms ongepast, of de woorden zijn zoek. Zo vaak vergissen we ons, is het verhaal anders dan we vertellen, of niet meer dan een mythe, omdat de waarheid anders, verschrikkelijk, of saai is. 

Als dit is wat je gelukkig maakt. We luisteren niet naar gefluister. Het meeste komt van ver en zij willen het ook. Geven is niet beter dan nemen. Het is buitenaardse grond, zeggen ze, maar het kan even goed belegen zeewater zijn.

Wegens vakantie besloten

In geval van een zeer dringend verzoek dat niet kan wachten, kunt u bellen naar Linda van 2 tm 8 augustus en naar Saskia van 9 tot en met 19 augustus. In alle andere gevallen gelieve een mail te sturen naar info@verhalenhuisbelvedere.nl. De mail wordt af en toe gelezen in deze periode. Graag tot ziens vanaf 19 augustus! 

verbouwding