Onderhoudend

De vereniging van eigenaren wordt verwittigd, naderhand kunnen we de handen wassen.
De lente lijkt begonnen, maar wees op uw hoede, het is half maart! Nog niet alle dagen alle deuren open. We maken ons op voor de juiste stemming, jas, das, handschoenen.

Model 15 outro

Spreekwort

Woordspoken; ze horen zichzelf graag en weten niet van ophouden. Platte teksten, taalpap, waanzinnen en waarzeggen. Al ben je de baas van het geluid, de herrie meester, de inhoud is heilig, niet te schennen, zelfs aan de verpakking mag niet worden getornd. Niet verknallen, die bommen & granaten, dromen, verwachtingen, mogelijkheden. De ruimte lijkt steeds kleiner.

NOIS2

Joet

Een voorstelling van het Rosa Ensemble waarbij het publiek een tientje krijgt, zogenoemd als test voor de waarde en en betekenis van de muziek die ze ten gehore brengen. Met Mei Yi Lee (Taiwan) percussie, Peter Jessen (Denemarken/Nederland) contrabas, John Dikeman (USA) saxofoon, Koen Kaptijn (Nederland) trombone, Jeroen Kimman (Nederland) gitaar. Met een veganistische maaltijd geserveerd.

Alle pitten branden, het podium aan de kant, kleed in het midden, het dak schoon, het rooster vast, het licht gericht, de projectie volmaakt. Het bleef droog, niet te koud, en op tijd.

Riekend

Zolang mensen zichzelf centraal stellen in hun religieuze verhalen over en voor het belang van hun bestaan, zal het vernietigend zijn voor andere soorten, en de verschillen in opvattingen blijven voer voor onderlinge strijd.

Les voeux de Jacques Brel

Le seul fait de rêver est déja très important. Je vous souhaite de rêves a n’en plus finir et l’envie furieuse d’en réaliser quelques unes. Je vous souhaite d’aimer ce qu’il faut aimer et d’oublier ce qu’il faut oublier. Je vous souhaite des passions, je vous souhaite des silences, je vous souhaite des chantes d’oiseaux au réveil et des rires d’enfants. Je vous souhaite de respecter les différences des autres, parce que le mérite et la valeur de chacun sont souvent a découvrir. Je vous souhaite de résister a l’enlisement, a la indifférence et aux vertus négatives de notre époque, je vous souhaite enfin de ne jamais renoncer a la recherche, a l’aventure, a la vie, a l’amour car la vie est un magnifique aventure et nul de raisonnable ne doit y renoncer sans livrer une rude bataille. Je vous souhaite surtout d’être vous, fier de l’être et heureux, car le bonheur est notre destin véritable.

1er Janvier 1968

Bflait #2

Verenigde status

Bonden, coöperaties, organisaties en verenigingen waar je deel vanuit zou kunnen maken om een macht te vormen voor of tegen iets: moet gedaan worden, toch? Gehouden aan geschreven en ongeschreven wetten. Geen lid en je bent in het nadeel?

Mark Chavannes is overleden, bleek al 77, maar nu gaat die arme man niet meemaken wat er in Nederland gaat gebeuren. Geluk of ongeluk? En wie is ons geweten nu, met die geheel eigen kijk op wat er speelt in de politiek in Nederland?

Je gooit van alles te grabbel
Anderen schoppen er lekker doorheen
Op medeleven hoe je niet te rekenen

Fijn niet voortdurend pijn te hebben
en niet aldoor gezeur aan je kop
er een beetje op los te kunnen leven
zelf bepalen hoe je je leven vergooit
voorkomend anderen tot last te zijn

Als jij vindt dat je beter bent dan ik
ben ik dan beter dan jij?

het krakende vriezen, het vriezende kraken

Hoog in de boom

We likken onze wonden, ruimen het veld, vervloeken de grenzen. Het gemoed loopt over, blauw omrande dagen, het toekomende is leeg. Vuurwerk, katten, honden, goedgelovigen. Gezegd, geschreven, verbeeld, verstopt, verborgen, vergeten. Schichtig van verre geluiden.

Kairiboom

For the ugly-white folks

Caribische keuken, de verhaalkunst nabij
een Kapie kunnen pakken, het huis houden
de weg wijzen, lief nemen, ruim geven
er is gesproken, woorden zijn gekozen
racistisch stemverheffen
uitsluiten en angst oogsten
is it them or us?

Kinan speelt busuk

Morna

De morna dag gevierd. Een beetje verlaat door een voetbalwedstrijd, gesloten Maastunnel en de Sinterklaastijd, de oude Kaapverdianen die opgehaald moesten worden, de kokkin die niet op kwam dagen. Er was warmte binnen, koude buiten.

Poliana, Armindo & Manu

Vol|ledig

De vrije wil afgedwongen met ai, een algoritme gemaakt om je tegen jezelf te keren, andere keuzes te maken die niet in de lijn van verwachtingen lagen, als dat de ai niet tegen zichzelf doet keren…

Zijn we onwetend? Als er aan touwtjes getrokken wordt, gaan we er misschien vanuit dat dit een intermissie is, een overgangsfase naar een beheersbare toestand; een gestuurde dictatuur, gekortwiekte oppositie, zoetgehouden meerderheid.

Al die lieve mensen, ontdaan over dat deel van het volk dat eensgezind kiest voor een fabelachtig zelfbeeld en er geen been inziet om dat wat ons dierbaar is af te breken en te verschoppen. Hoeveel hart en moreel besef hebben de andere dikbekken om dit nog in de kiem te smoren?

Alles wat we deden was goed in een oneindige progressie. Slachtoffers herdacht, op de plek des onheils geweest, tentoonstellingen met vitrines vol zooi door mensen ingebracht. Geen dag zonder zinnen, ook al heb je geen zin.

Zijn we slechts ongeduldige getuigen van de tijd waarin we bestaan, niet tevreden met het ongewisse, ongemakkelijk met onzekerheid, al te zeer bewust van onze onmacht? Houden we daarom van geschiedenissen, verhalen met een begin en een eind, duidelijkheid over een uitkomst, een slotsom, een getal onder de streep?