Ik ben het niet

Goh, dan denk je dat er een originele kunstena(a)r(es) iets bedacht heeft om met (jonge) wijkbewoners de bomen langs de doorgaande straat te versieren, blijkt het een overgewaaide trend.

Laat maar waaien dan, is ‘t zo weer over.

Jonge kaas

Het is nog steeds aarsdonker
‘s morgens om acht uur
Het duurt bijkant een maand
de zonsopgang op die tijd

Ik geef het wijfelend toe
dat ik geen netwerk ontbeer
of een slimme telefoon
Omdat ik niet anders kan

Zegt hij Hundertwasser
zoek ik het verwonderd op
het onvolprezen internet
Van gehoord en nooit gezien

Ik lees gedichten gratis
de verbinding is betaald
Posten Via Electronica
en kom vervolgens nergens

Hoezo laagconjunctuur?
Wat nou cultuurbarbarij?
Verhalen blijven ongelezen
en de verbeelding niet gezien

Luisterrijke klanken klinken
Binnen door het open raam
Met stroom en spierbeweging
overstem ik de eentonigheid

Boodschap geen onnutte zaken
geen versiering voor de muur
Slechts moeite en verweer
tegen de vergankelijkheid

De afstand niet genomen
De omhaal is gemaakt
Morgen zal het anders zijn
of vanuit zichzelf voorspeld

Ik kan er niet mee zitten
Ze zitten evenmin met mij
Ik val in slaap en vergeet
al het mooie ongeschreven