184 breed x 277 hoog

We reden aanvankelijk gelijk op, maar ik wist ‘m voorbij te gaan en een verkeerslicht eerder aan te komen. Het was vroeg, donker en kil, precies zoals ik mij voelde, de dag door. ‘s Avonds in de warmte en overvloed gaf het neurale netwerk er de brui aan: sensory overload.
Ik was er als het roerend goed waar tegenaan gepraat en op geschreven kan worden, word verder niet direct betrokken, heb geen inspraak. Weet ook niet of ik dat wel wil, maar het had de dagen anders gevuld. Intussen blijft er genoeg liggen waar ik geen invloed op uit oefen.
Ik zorg voor de verlichting, de ruimte, het materiaal, het gereedschap, letterlijk en figuurlijk. Humor en humeur liggen in het verlengde, tevreden gedurende de bezigheden, wat omslaat in verhouding tot de rest van de belevingswereld. Daar moet ik mij niet meer begeven.

Nep!

Hij dacht te zien dat ‘t een reproductie is; veel te glad, penseelstreken nauwelijks te ontwaren. Natuurlijk ook even gekeken hoe alles opgehangen is, met welk systeem.
Het is dat je er geweest bent, het met eigen ogen hebt gezien.

van oord

ik kon wel een beetje later komen. vervolgens knallen, zoals de maat zou stellen, die nog meer had met de overste, zodat ik beleefd nog later thuis kwam dan bedoeld en ze al aan tafel waren gegaan.

Hoerenhoek


foto: JR

Vandaag viel er niets te boren en heb ik het ook niet laat kunnen maken; naar de school voor een rapportuitreiking. Met een overvolle buik ga je niet naderhand nog heen en weer. Ik heb mooi papier voor de naambordjes. Misschien is het te geel.
Het gespannen rijden met de oude bus vergt ook z’n tol. Ik ken de woorden, ik weet de betekenis, maar het komt niet uit het hart. Je begint klein en blaast het op. Alle benen gespreid. We willen het vooral gezellig hebben, ontspannen niets doen, kletsen, filosoferen over de wetenschap.
Weet ik een oplossing te dromen voor de hoeveelheid informatie die tentoongesteld moet worden? Vooralsnog niet willen slapen, ontevreden met de daden van de dag en hetgeen er te verwachten valt. Ontsnappen is onmogelijk, al het leven in wezen zinloos, zwijgen gepast. Morgen beter je best doen.

Outsourced

Een hele geruststelling voor de overlevenden dat we weten wat er fout is gegaan, wat de mogelijke oorzaken zijn, wie de schuldigen en waar we voortaan voor op moeten passen. Het kan niet iedereen en overal gebeuren.
Ik kan draadloos (en hersenloos) vanaf zolder de kamerthermostaat bedienen, als ik het er te koud vind. Verder heb ik geen boodschap aan de wereld.

Gouden Geert legde de laatste hand aan de elektra, terwijl ik de spullen naar de bus en deze vervolgens terug naar de Kaap karde. Daar zat ik tenslotte nog even onderuitgezakt in de fauteuil op het podium in het verder lege gebouw, op te laden voor de laatste rit huiswaarts na de nodige berichten te hebben verstuurd.