So long

Stervenskoud en somber (al schijnt nu de zon). Gedenkwaardige dagen, de doden en de levenden, mens en dier. We zijn weer helemaal in de stemming van het seizoen. De tuin winterklaar, de buitenkraan afgetapt, tochtstrips op de ramen, kachels gekuist en brandend. Hee, we hebben nog geen slee!

Ik mis de stad, de relatieve rust van het nachtleven, het kunstlicht waarin de spreeuwen schreeuwen en dronkaards brallen. Ik ben oud voordat ik terugkeer. Hier is het voor twaalven al stil; de meeste huizen in duisternis gehuld. Ik moet aan het werk.

The default human is a woman! Een hele korte string dna in het kleine y-chromosoom dat bij mannen voorkomt is verantwoordelijk voor de ontwikkeling van de testes (en penis) na zes weken en die maken vervolgens de testosteron aan die de boel verder uitbouwen. Tis maar dat je het weet.

Ik heb mijn computer gekuist en geruimd, maar weet nu niet wat er mee te beginnen. Het onbehagen in mijn hoofd heeft zeer voelbare vormen aangenomen. Gisteren waren er pillen nodig, vanavond moet ik vroeg gaan slapen. Is het uitputting, of maak ik mij terecht zorgen? Heb ik ook behoefte aan een antivirusbehandeling en defragmentatie?

fagot, 2000