Categorie: arbeid

Wat mij betreft de ster van de middag met zijn korte anekdotes over groten van de jazz en hun muziek, helemaal in de hoek onder de foto’s van de eerste Chinezen op de Kaap, ogenschijnlijk uit de losse pols, maar wellicht net zo geoefend als de muzikanten naast hem op het podium. Hij deed Monk, Ellington, Coltrane, Shorter, Silver, Mengelberg, Gillespie, en Mingus aan. De band speelde daarop iets van die componist. Hadden we z’n boek niet nog eens aan moeten prijzen? Ik neem aan dat zijn bronnen in deze betrouwbaar zijn en niet van YouTube, zoals zijn ongeloofwaardige onderbouwing van Trump’s honden-en-kattenverhaal. Wie gelooft dat?

Een kapotte spoelknop, een muzikant met haperende aansluiting, een mogelijk dove dj, nonchalante maar charmante promotors, een drukdoende dichter, een filmer zonder geluidsopname-apparaat, een chaotische, onnavolgbare programmamaker, zijn kokende voormalige buurvrouw.

We vieren met de Kaapverdiaanse en Guinese gemeenschap in Rotterdam de 100e geboortedag van de Vader des Vaderlands, poëet, agronoom, strateeg en vrijheidsstrijder Amilcar Cabral, die  in 1924 in de Portugese  kolonie Guinea geboren is. Hij studeerde in Lissabon en ontwikkelde zich snel tot de leider van een studentenbeweging tegen de fascistische dictatuur in Portugal. Amilcar voerde de vrijheidstrijd van twee van de kleinste Portugese kolonies Kaapverdië en Guinee Bissau, die in 1974 en 1975 onafhankelijk werden.

Slechte tijding kwam met het bericht dat er geen warm water was in de keuken, wat al gauw kon worden vastgesteld als een storing in de ketel door de weggevallen waterdruk, die veroorzaakt bleek door een lekkage in het hydroblok. De reparateur is na anderhalf uur ter plaatse en kondigt na onderzoek en rondbellen een flinke reparatie aan voor aanstaande donderdag in de middag. Dat moet dan maar. Tot dan is er geen warm water, omdat de druk er geheel af is gehaald.
Intussen de batterij van de zender van de gasklep vervangen en een spotje dat knipperde boven de oven, de brandmeldinstallatie getest, het rolgordijn op de deur van het gastenverblijf verhangen, waar een stop op moet, opdat de ruit niet tegen de planken aan de wand komt, nog wat snoeren van de tablets in de broodplanken gelijmd tegen loskomen en de raamlijsten in het nieuwe kantoor beter vastgezet. Nochtans het huis meester?

Amber Doctors van Leeuwen speelde voor NSRT in het Verhalenhuis de cello en computer met een bijpassend menu verwerkelijkt door Soyeon van moedersoep met zeewier, army stew (waarin spam/smac), en een ijsje van onwaarschijnlijke ingrediënten.

Minder aanwezigen dan verwacht en bijna iedereen even voor negenen weer op huis aan om niets van het voetballen te missen? De veegploeg en nablijvers konden de wedstrijd volgen op de beamer. Buiten was het rustig en stil. Geen tofu en tempeh mee.

Last Great American Whale, Lou Reed, New York, 1989: Don’t believe half of what you see and none of what you hear.

Maar Dr. Jazz was werkelijkheid, ook al had ik nog nooit van hem gehoord en heb ik de gelijknamige compositie geschreven door Joe “King” Oliver in 1926 in een uitvoering van zowel de Bonzo Dog Band – hilarisch – als van Max Collie’s Rhythm Aces – gedegen. Het is niet zo zwart-wit geweest; de Nazi’s hebben jazz uiteindelijk als een propagandamiddel ingezet en die Luftwaffe-officier kon gedurende hun bewind vrijelijk genoeg publiceren over zijn favoriete muziek.