handvaardig & huishoudkundig sinds ‘t jaar ’00
fotografie: jr/fotowinkel: pk
staat d’r weer mooi op
geplooid over licht frame
en de oude mannen
rochelen als de beste
het is toch aardig tijdverdrijf
we hebben het monter verzet
‘ze hadden zeker niets beters te doen’
zei de bejaarde dame en passent
Als ik nog iets vind dat je werk en tijd kan besparen, zal ik ‘t zo snel mogelijk laten weten, al zal dat waarschijnlijk niet zo simpel zijn als dit! ;–)
Op pagina 66 blijkt de laatste regel van de tabel verdonkeremaand te zijn (ik had al gewaarschuwd dat ie daar zo niet past!)
Hoogwaterbeschermingsprogramma breekt nl. niet vanzelf af; vroeg me af of er nog een ‘idee’ zit achter die blauwe kaders, die op ‘t eerste gezicht een nogal willekeurige hoeveelheid marge aan de onderzijde hebben her en der. Klooi hier nog ff verder.
Daar waar een groen vak met stip staat terwijl ‘t vervolgens doorgaat is tegenstrijdig, maar een zwarte stip in een oranje of lichtpaars vlak is op zich helder als ‘niet gereed’, waarna meestal een open stip voor herziene planning volgt. Het is alsof je de historie eruit haalt. (Mijn voorstel is dus om die te laten staan.)
Autistische geploeter aan de compjoeter. Minstens dertig uur per week verdeeld over zeven dagen haal ik wel, maar helaas geen maanden achtereen. Daarentegen geniet ik enorm van mijn vrijheid; lekker thuis werken, af en toe een ritje naar het kantoor, of een opbouwklussie in Noord. Geen vakantiegeld, geen vakantie en toch een soort vakantiegevoel.
Hier is ie. Er valt nog ‘t een en ander op aan te merken, maar ik ga nu niet in details treden… op de valreep.
Hoog inzetten schept te veel verwachtingen; wanneer daaraan uiteindelijk niet voldaan kan worden, om technische, financiële, of andere redenen, dan brengt dat teleurstellingen en mogelijk ook een in gebreke stelling.
Ik weet niet meer of ‘t via LinkedIn was, maar al enige keren meegemaakt dat een mij totaal onbekend iemand contact met me zocht, of dat ik ‘voorgesteld’ werd aan wildvreemden. Negeren of blokkeren.
Zitvlees, misschien wel trombose, krijg je ervan. Toen ik van de week de brug over fietste kreeg ik vreselijke kramp in m’n been; moest even een stukkie lopen.
Ik was vreemd genoeg niet bezig met (of op de hoogte van de actualiteit betreffende) donkere materie, maar werd weer eens geconfronteerd met de ongelofelijke domheid van mensen, die de grootste bek hebben en denken te weten hoe de wereld in elkaar steekt. Ik weet ‘t ook niet, maar houd m’n mond daarover.
Ik vind ‘t wel best zo, ga maar weer eens verder met het werk, water in beeld, water in kaart, water in tuin, legenda’s, tabellen, grafieken, ik houd ‘t wel droog en anders… kan ik nog altijd de Noordzee op, met tegenwindenergie in html en css!
Ik moest kennelijk wat stoom afblazen.
Ik vind dat de opzet en opmaak van de kaart verdedigd moet worden; dat gezeur over vinken, terwijl we een fraai alternatief hebben met de legenda-eenheden die verschijnen voor de tekst zodra een laag aanstaat. (Er passen in meerdere opzichten géén vinkjes achter!)
Ik weet niet wat mensen verwachten, maar heeft men op de links geklikt? Want zo te zien doet ie ’t wel. Het eerste plaatje wordt geladen en getoond en het menu opgebouwd, dus hij vindt de bestanden en het script is volop in bedrijf. Ik heb ze on-line getest en no problem at all (niet doormailen ajb, want dit doe ik zonder toestemming van de rechtmatige eigenaars van dit domein).
De truc die ik zo snel bedacht had, werkt alleen met de individuele lagen, niet met de verzamellaag en dat oogt een beetje verwarrend – om dit voor elkaar te krijgen moet er dieper in de code gedoken worden, kortom een klusje voor later.
Er zijn twee versies, ieder met een andere manier van de informatie tonen. Alle links zitten in een aparte map (images). Ideaal is ’t nog niet, maar meer dan geen (data) – als je daar nog zin in hebt, net voor je weekeinde.
Als iedereen schrijft, wordt de spoeling dun. Uiteindelijk is het geen expertise meer, maar common practice for educated people. Of misschien iets dat geen enkel aanzien meer heeft, integendeel een op- en doorzichtig vertoon van eigenwaan. Hou ’t bij een dagboek, om niets anders dan het ordenen van je zin(nen)! (Uiteraard spreek ik hier geheel voor en tot mijzelf.)
k: ik word helemaal gestoord van die syntax – ergens een accolade te weinig of te veel
i: ja joh, welkom in de wereld van het scripten
k: ik voel me helemaal niet welkom, zo van ‘daar is de deur’ (tussen die accoladen), maar dat is dan niet de echte uitgang… ;(
k: discorporate!
k: heb jij nog wat te roken? (whew) (cool) (emo)
i: ja shag
k: sta je droog?
i: nee, ik heb wel bier… moet morgen ff naar Utrecht
k: jammer dat dat niet on-line kan?
i: met een 3d printer
k: ¿hoezo? dan moet je ’t spul zelf al in huis hebben – om er een stick mee uit te printen, of anders een pijpie om ’t in te stoppen?
i: ja, bedacht ik me ook… koop wel zaadjes online… maar die heb ik zo weggerookt (rofl)
k: o o o (shake)
k: ik moet nog ergens wat hebben, maar kan ’t niet meer vinden
i: das pas erg!
k: of stom
i: erg stom?
k: beetje, omdat het oud is en waarschijnlijk weinig doet
k: maar het is waar ik van baal in dit huis – er is te veel troep, ik vind niet snel wat ik zoek
i: say no more… hier ook
De trouwe trike bracht me waar ik wezen moest, ondanks bevroren en besneeuwde paden, maar was eerst wel uren in de weer geweest om ‘m berijdbaar te maken. De bevestiging van de bak was ooit losgegaan, die rubbers had ik opnieuw gelijmd en tegelijk roest en beschadigde lak aangepakt, maar de boel nog niet gemonteerd. Bovendien bleek de pekel van vorige winters in de ketting gekropen, die ik schakel voor schakel moest nalopen en waar nodig los wrikken.
Het bleef evenwel oppassen op plaatsen waar het ijs de grip van het voorwiel op het wegdek te kort deed; het te ver naar achteren liggend zwaartepunt bij deze voorwielaangedreven recumbent (lekker woord, toch) is een wezenlijk nadeel. Maar het is en blijft een uniek ontwerp. Zo maken ze die niet meer.
Intussen om de hete brei heen draaiend, of kan ik het dichterlijker uitdrukken door te doen alsof ik een roofdier ben, dat in steeds kleinere cirkels op z’n prooi af gaat? En in plaats van de koe bij de horens te vatten, ga ik haar melken? Dat valt nog niet mee als ze de emmer omtrapt en haar staart in je gezicht zwaait.
“Nu eens geen Latijn als vultekst, maar gewoon Hollandse kost, peen met uien, of was dat Spaans? Koeterwaals! Hier is geen woord Frans aan! Ik zal de boel gaan hergebruiken, want om nou zo’n leuterverhaal helemaal voor jan doedel af te steken is natuurlijk zonde, hetgeen de paus misschien wat dat betreft zal onderschrijven, als ie ‘t zou kunnen lezen, maar hij had wellicht liever gezien dat ik zijn geliefde kerkjargon zou handhaven. Het mocht wat!
We gaan vrolijk verder met de tweede alinea, want het moet een beetje body hebben. Op z’n Engels, want ‘iets om het lijf’ is behalve minder bondig, waarschijnlijk ook te vaag, roept een ander beeld op, en dat niet alleen letterlijk! Eigenlijk ben ik zo langzamerhand aan het einde van mijn (alternatief voor) Latijn, het is al laat en ik heb vandaag lang genoeg zitten pielen aan deze site, die nog altijd in een proto-fase verkeert. Op de valreep nog een woordje Grieks.”
Net gebeld voor een wijziging (‘t zal eens niet, maar ik weet hoe ze eruit ziet!). Toch een soort paniekvoetbal, mijns inziens – wat hebben ze de rest van het jaar gedaan? – een retorische vraag. Feest voor Regazoni (en Nederland)! Hij mag blijven! (Ik moet vaak aan ‘m denken nu ik onlangs zijn oude telefoon als ons hoofdtoestel heb ingezet, hi hi.)
Ik vond nog een foutje in de ‘gereed’-stempels bij de laatste gereedgekomen projecten: daarin had ik het jaartal niet aangepast. Vroeg me daarbij af of dat voor de overige stempels wel klopt. Mocht je daar een misser in vinden, dan zal ik die nog aanpassen.
Vond vanmorgen nog een aan te passen project (Ossekamp is inmiddels gereed); ik heb de beide pdf’s voorzien van de nieuwe data en gestuurd. Toch weer een uur werk. (Er is een kans dat er nog een updeetje komt voor de ia-versie, omdat ik twijfelde over de juistheid van de jaartallen in een aantal van die ‘gereed’-stempels. Mogelijk hoor ik dat vandaag nog, maar dat is nauwelijks meer( )werk.
Nu ook met Paaldere-Kessel gedateerd.
Ik heb niet gevraagd om goedkeuring van het aantal gemaakte uren; ik heb ze alleen gemeld en ben er vanuit gegaan dat daar vandaag ook bij wordt opgeteld. Er was nog een ontbrekend jaartal in een zo’n stempel, dus bijgaand de laatste versie.
Op verzoek een interactieve pdf met een hogere resolutie. Hierdoor is ‘t bestand weer wat groter, maar dat komt overeen met wat er voorheen op de website stond. Het komt in ieder geval de afbeeldingen ten goede.