Hairy Odd Ball?


© JR.
Hij schreef:

Arrie Otters werkbal

“sch
aafman”*

Associatie met mijn scrotum? Zou kunnen, toch? Er is een oude bruine sfeer, schemerlamp en schemerlicht, ouderwets handwerk in schaven op schragen en plots is daar de lift, als de Tardis van dr. Who, mét een houten randje! Buiten in hetzelfde vaalblauw dringt de moderne stad zich op. Ik kijk zonder bril, – slaap en zaagsel in de ogen, geen krullen in mijn haar – mis wellucht overige details in het lichtgeschreven gedicht: object trouvé! Waar je je lol van kan hebben…

*) En dan denk ik vanzelf aan onze vroegere buurman’s gevlerkte vraag:
“Zeg, heb jij (al) de nieuwe Stanley-schaaf!?”

Uitdragerij

Het kan altijd beter en de tijd verandert inzichten. Sommige woorden kloppen niet, zoals koptelefoon, wat beter kopfoon kan zijn (heeft al straatwaarde), en dekbed, dat logischer beddek is (inmiddels niet meer zo vreemd). De kinderen zeiden ’t al vanzelf.
Over de jaren heb ik van alles ‘verzonnen’, gewoon voor de lol, en passant, omdat ik het spelen leuk vond, het poëzie betrof. De regels maak je zelf. Maar het behoeft uitleg, her en der.
Dat een windwaaier iemand die met alle winden mee waait is, lijkt voor de hand liggend, en dat er armoedzaad bestaat niet uitgesloten. Maar een grootjek is een brutale hond, in een ruim passend jack, en matenloos ben je zonder vrienden, terwijl een goekaar een goedkope gitaar zou kunnen zijn.
Geen idee meer echter wat klaven zijn, of hoe ingesteldheden was bedoeld. Flauw is gezeikweer, of uithoudingsvermogensaanwasdeling, en kamillesokken zakken anders af: (dunne) sokjes waarin gedroogde kamillebloesem zit, die je om je enkel bindt en vlooien er langs die weg van zou moeten weerhouden je te bespringen.
Afbroeken is kortweg het afzakken van broeken, mutatunie (‘ik heb nooit geleden’) een kwinkslag naar Multatuli, poepsokkel een toiletpot, en een stelstoel een verstelbare stoel. Verkouwelijk kan je best zeggen, of vrijgezelligen, en poeppapier, al begrijpt de spellingscontrole er de ballen van.
Noem een plectrum een aanslagplaatje en ’t moge duidelijk zijn dat je te ver kan gaan, tenzij je het ermee wil verklaren, of is ’t eerder jargon voor terrorrismebestrijders, of een geheel andere technische term?
Havenloos is iedere stad zonder haven, en ieder mens zonder thuis, we houden een doe(n)dag, waarbij de ene vorm procrastinistischer lijkt dan de andere. Onwerkelicht= onwerkelijk licht, zoals bij een zonsverduistering, of in de ‘reguliere’ schemering kan voorkomen.
Op onzin af zijn alzaam, ingoed, tegendoor, verhoorn, autotonen, tog, vaakkant, profitant, zei de geitman. Avondtuur, wil ie. Kroeskut! Meewaarlancholisch, fabulistische lulkunst, verdinging, poepgevoel, ingrauw, erwtenotig, popcornrot, schijnheiligheidsgraad, transvaardig, gebeurtelijk, faseomslagdonderdagbui, ontinkten, wegbulderen, vergrinneken, zoalszo, overdadelijk, plichplegen, onbewijsgerig, toentonen, bijrolmaat, hogenoodstop, lichtletterbord, kaftpapiergroen, kontjezon, hunzaans, verspoeld, knielzitting, tussenborstgebied, bedwalen, alledagsbruiden, heetscheet, vooralarmfase, afverbouwd, zonnepitenergie, versneeuwd, inkstinkt, buitenvormig, tastspoel, koalaloempia, dochterswinkel, rukspier, verklemtoon, gokgevecht, vertepen, vernuftsorkanen, waarschijn, onderoordeler, leugensluchteraar, buitenzinnelijk, adoornse, memorie-materialisme, walhallasloot, kalenigta, zongebakken, dikteloos, boodschappelijk, compucratie, vormvolgend, uitschuimen, droombewarend, nissig, achterbuurvrouwgenieter, getepeld, veromhullen, waanhopend, gesokkeld, ingewandenschuddend, patserhoedje, gezelloos, pachtdom, gepapierd, kolieknacht, cifrisme, liniïsme, paarsdag, schijvenschijner, kneedneef, echtgenieten, diepnachtelijk, klotengloed, stratelijk, stuipend, wroezels, frikkels, kneutzeur, eilandbreed, oerolkop, caravanrat, ijdolenhemd, memorievacua, middenklaskukel, meteoprofeet, tegengemeenzaam, stelmalig, baardenmetaal, schikschijven, bourgeoisiëren, rompholte, boerekolenvergasser, numerosofisch, zeurcatar, tussenvandaan, glimwerk, overalljeuk, onzintikkerij, blindegeleidehondelul, glazentroebel, vannachteren, kuiteren, volkstuingezangen, vaatdoekgevoel, guizen, kippegatbrander, spruitjeskoningin, allahfielen, tweedehandschoenen, hersenwaai, motnevel, onruimtelijk, vierkamergeluk, eensgezindvertoning, lijndun, sprokkelijk, mokkekopnap, nederrijk, chaordelijk, hoogstnoodzakelijkhedenroute, hooibergkoorts, orgisch, kweekgroentegezicht, achterlichtstemmig, karneuker, zussiebloesie, fallusreiniger, geloofsverkooppraatje… 
Een behoorlijke inventarisatie. En dit is slechts de typemachinetijd, uit de vorige eeuw. Ik ben ’t zat. Nog een hoop in te vullen, niet voldoende voor een boek? Het is al met al lachelijk genoeg.

Niet zo

foto: ©JR

Alsof ik niet in de gaten had wat er achter mijn rug gebeurde. Met een nek als van een schildpad. Maar ik was in mijn element, problemen oplossend die ik in zekere zin ook zelf veroorzaakt had. Knurft!
Nee, dan mag je jezelf niet serieus nemen. Natuurlijk wil je gewaardeerd worden, maar kan je ’t verdienen? Het valt overigens mee met de tekorten; het bloggen is ter compensatie en ’t moet niet (te) openbaar, alleen voor ‘genodigden’. (Liever blijf ik anoniem.)
Want wat zijn er al veel ongekende schrijvers en dichters; daar heb ik niets aan toe te voegen. Het is mij veel te zelfingenomen. Sommige mensen hebben echt iets te vertellen, andere weten het mooi te brengen, en de rest verzint wel wat. Ik dus niet. Voor m’n eigen plezier…

IJk

Was er niet bij, maar hier zitten ze, ingegraven bij de eerste deur op de Katendrechtselaan. De put zelf verder uit de gevel in de bestrating. Voor als we erbij moeten, de loodgieters dan.
Intussen in een andere keuken, een afzuigkap, een cv-radiator, elektra, een vloerrand. Bezig met het tegemoet treden van ‘s lands crisis (gewoon werken zo veel en lang als ‘t kan).

gietaar – geen beltoon

Zonnestand

Te snel ingestemd met twaalf uur extra, aangezien ik ruim twintig uur bezig ben geweest afgelopen weekeinde met het afronden van alle kaarten en de opmaak. Zijn er wat extra krenten uit de pap zijn te fietsen? Zestien uur erbij? Het is meer voor het ‘gevoel’; een iPhone kan ik er niet van bekostigen.

Het blijft een schril contrast met de uren die ik er alles bij elkaar in heb zitten; ruim een derde ervan trial & error is ook wat veel wellicht. De rekening licht al klaar, nu de afrekening nog… zo hebbie niks, zo hebbie een nota… en de rest is voor de staat.

ter plaatse

foto: JR – voor ‘t eerst terug in Belvedere sinds de renovatie

wat een kwast!
weer een bezwering
“hij heeft niet eens het wiel opnieuw uitgevonden!”
het verbleekt geleidelijk, lijdzaam

WMS

Het kan zijn dat de opdracht ingewikkelder is beschreven dan ie is, maar ook dat we de plank volledig misslaan. Open gisdata en sld’s, een (pdok-)viewer, tile-caches, ons wordt allereerst gevraagd cartografische info op vormgeving te beoordelen in deze toepassing.

Een SLD valt uiteindelijk wel te maken, maar in welke context dit alles staat, is mij vooralsnog te vaag. Of we koppelen dat terug aan de opdrachtgever of we moeten anderen inschakelen om ons wijzer te maken, als dat mogelijk is, maar ik vrees dat ze vakantie vieren.

Geen idee

Het is een prachtige nacht
Ik heb mijn nagels geknipt
Iets doet het huis kraken
Een schip passeerde ronkend
Je wilt betekenis hebben
maar hebt ’t aan niets te geven

Zo gelukkig dat het niets is
Iets geeft herhaaldelijk signaal
al weet ik niet wat of waar
De tijd kan ook zo om zijn
Hij lag languit in het gras
Hoe zou het met haar zijn?

Het aangewaaide in ogen en oren
verblindt zicht en verdooft horen
Het enige dat vorm is gegeven
is het enorme bord voor de kop