Energielandschap

Een update van de kaart van Utrecht op basis van nieuwe topografische gegevens van het Kadaster; uren achtereen snel tekenen, keuzes maken in weer te geven details, stijlen en kleuren aanpassen, en enkele van de toekomstige aanpassingen in het landschap uitlichten. Er rust kennelijk geen embargo* op, maar als ik niets benoem, kan het van alles betekenen. Hoe voorziet de stad straks in z’n elektriciteitsbehoefte?
Voor windmolens houden ze rekening met slagschaduw (meer of minder dan vijf uur en veertig minuten per dag) en geluid (hoger dan 47 dB) als overlast. Zo veel kun je er niet plaatsen, hooguit twaalf in Rijnenburg en Reijerscop samen.

Is het Nederlandse polderlandschap te behouden? Geen vergezichten met gras en koeien, contouren van oude steden aan de horizon, maar futuristische kaders ingekleurd door ingenieurs en technocraten? Minder energie verbruiken gaan we niet, hooguit anders, dus het is de tol die we zullen moeten betalen, wellicht.

*) Soms gaat er toch iets mis; ik zou geen slapende honden wakker willen maken, maar deze kaart moest op last van iemand bij Rijkswaterstaat van de site van Mijs gehaald worden. Hier is ie zo ‘onleesbaar’?

Het was Cutty Sark

Goedkope whiskey zoals Wally ze dronk en hij klonk nog in zijn kamers en gang, die onze gasten op stofsloffen met voeten traden, direct vanuit de Estoniabar, waar andere jazz speelde dan in de expositie met de Molukse vrouwen, of op hoge toeren in de sfeer van de Blue Flamingo, achter de ijle muren van dit kaartenhuis.

De vluchtkeuken en slaapzolder van de schrijver en zijn vrouw op drie hoog achter waren wel gevuld met verhalen, bewegende beelden en klanken die fijn geproefd en door geroken moesten worden, eigen culturen afgetast, vormen om de vorm, zinnen in de zin, omdat we nooit onze eigen domheid weten te peilen.

Als onze klipper maar niet op de klippen loopt, dansende gastvrouwen, dan zijn we nog niet jarig! De meeste zorgen aan de kant, tussen de wal met de beste stuurlui en het schip met acht zeilen en vijftig kanonnen. Straks de vaat, en de was, een blik in het vooronder, waar water wordt gemaakt, en de zucht om het verloren geluk.

Zielsrust

Djocy Santos in Belvedere

Laat geen dichter je vertellen wat te doen
Geloof mannen niet op hun woord
Zeker niet als het vrouwen betreft

Eens zal je verleden zijn, dus
Zak nu gerust door de grond
faal totaal en sla de plank mis

Ornamentaal

Hiermee begint de restauratie; Machyta neemt monsters en het andere ornament uit de voormalige woning op de eerste mee, die overeenkomt met wat er nog zit in de achterkamer van het Elenbaashuis, ter reconstructie in de voorkamer.

Van onder Elenbaas opwaarts…

Gaat deze ook een plek krijgen om een ruimte op te luisteren? Staren naar het plafond gedurende bezoek en bijeenkomst; de romantiek van geschiedvervalsing. We zeggen het er wel bij, steeds. Het moet hoe dan ook verbazingwekkend zijn.

Stel teleur

Doe niet meer
Laat
Af

Krijt je lei
schoon
muts

Foto: Joop Reijngoud

Een volkskeuken op maandag, met Joany Muskiet met mythische verhalen over haar muzikale verleden en dat van haar jong overleden zoon, de rapper Helderheid. Heb Elkaar Lief, Doe Elkaar Recht, Help Elkaar Iedere Dag, zou je denken.

En moge het van geringe betekenis zijn, ze kan fantastisch gospels zingen. De meest spraakmakende teksten en muziek komen niet van Rotterdam Zuid, of het moet zijn geen woorden, maar daden en toen wij van Rotterdam vertrokken!

Tegen de lamp

Ik had beter thuis kunnen blijven?
Vond ik niet wat ik zocht,
maar zocht ik wel wat ik vond?

Blijf ik toch teleurstellen?
Los ik vooral problemen op
die ik zelf veroorzaakt heb?

Is een lang gegaard ei lekkerder?
Kan ik lezen wat er staat,
of zit ik het te verzinnen?

Het echte werk

Geloof er niets van, lariekoek! Wat dan? Wat niet!
Korte metten met die onzin. Wat er ook beweerd wordt.
Geen pardon, geen excuses, geen blad voor de mond.

Een halve dag betaald op drie hele van een werkweek; wat word je daar wijzer van? Westerse decadentie; je kan de kachel en het licht uitdoen en de rest van de winter in je bed blijven. Langzaam eet je de kelder leeg. Daar word je hard van en oud door.

Waar blijft de zon, de vorst, de storm? Bomen lopen uit, bloemen komen op, maar het kwartaal hoeft voorlopig nog niet afgesloten te worden. Dan maar het jaar alvast, de overeenkomsten uiteindelijk, een levenswijze indien gewenst?

het Zuurgraatcollectief in 1989 met de onnavolgbare Johannes B op de alibifoon

Orthomoleculair*

Met eigen hout omgebouwd, we kijken niet terug,
achter het behang is het motto, als vanzelfsprekend,
zo lijkt het, opgaand in de omstandigheden.
Er blijven altijd gaten te dichten, ongerijmd. Het went snel.

Ik wil alleen dansmuziek! 😀

Op dieet?

Het trekt weer dicht

Koester de mens met een passie
Hebben we er nooit genoeg van
of er misschien toch al te veel?
Mensen met een passie voor geld,
voor reizen, koken, lezen, films,
auto’s, muziek, etc… pleur op!
Ze moeten wel iets meer scheppen
dan slechts banen voor anderen

Druk(te) maken

De rechtsen zijn rood tegen groen
Blauw moesten ze zijn tegen oranje
Alleen paars was tegen het geel
Ze vullen elkaar juist aan en in
Is het allemaal voorbestemd
en lang geleden zo bedacht?

…

Je bent serieus te nemen, wanneer je jezelf niet al te serieus neemt.
De nering is naar de tering, gezet, gegaan, geholpen, hoe dan ook.