Any day now?

Wist jij dat er ooit een dorp Blankenburg was op de plaats waar de tunnel op de linkeroever uitkomt? En er was daar iets met een boerderij van een negentigjarige bewoonster die jarenlang geprotesteerd heeft en niet voor haar dood er weg wilde. Maar dit terzijde. Leuker kunnen we het niet maken.

nota Blankenburgverbinding Fijn, dat maakt de klus nog leuker. (En is de komende rekening van de garage ’n beetje te velen.)

De garagist heeft nog niet gebeld, maar het is een beetje een luxeprobleem. De oude kar is mijn ‘vrachtwagentje’ voor Belvedere. Die rijd ik uiteindelijk op, alleen is ’t hopelijk nog niet zo ver. Hij ging de thermostaat vervangen en dan zien of dat het hele probleem was. Afgelopen weekend stond ik met rokende motor (kokende koelvloeistof) met de keet achter de wagen in de stad, de Volmarijnstraat net gehaald. Maar of die auto ’t nog haalt is dus nog even de vraag.

Kaart gezien in de cloud; vrolijk stemmend. Het gaat goed/beter met Nederland zou je zeggen. Hoog nodig. (Gisteren ving ik een nieuwsitem op van de BBC dat er  mogelijk een verband is tussen microscopisch kleine stoffen in uitlaatgassen, die rechtstreeks in ons brein kunnen doordringen, en dementie. Weer een factor.)

Moet er nog meer informatie in, via popups of links? Heb jij de logo’s ontworpen? (Ik vind alleen die van duurzaam waterbeheer nogal vaag, oogt niet zo vloeibaar.)

Hoe nieuwer, hoe beter (voor de verkoper)? Maar Frank zal vast niet terug willen naar z’n oude, als ’t al zou kunnen. Ik neem aan dat ie nog onder garantie was. Grijs goed.

Ethiopië : Nederland 26,58 : 1


Foto: Joop Reijgoud

Vijf jaar bezet door de Italianen. Er worden negentig verschillende talen gesproken, waarvan het Amhaars door bijna dertig procent en het Afaan Oromo door ruim een derde van de bevolking, die haast honderdmiljoen mensen telt.
We aten injera met groenten en peulvruchten en dansten vooral met het bovenlichaam, schuddend met de schouders, op populaire muziek van recente jaren. Het koffiebranden deed uiteindelijk toch het brandalarm afgaan, waarschijnlijk door niet afgedekte brandmelders in het trappenhuis.

Het dunste beentje voor

Zijn fruitvliegjes te dresseren? De dauwliefhebber met de zwarte buik. De wetenschap ontneemt me iedere illusie.
Heb ik tot op heden geleefd zoals ik wilde, zij het niet zoals ik wilde zijn, omdat ik nooit de moeite heb genomen om zo te worden?
Handle with what-do-i-care. Voor dat je ‘t weet ben je het kwijt. Ik kan nog een poging doen voor de ontbrekende stukjes… (eventueel zelf jig-saw’en)

Wegens hoogzomer uitgesteld: Nippon Eldorado Cabaret. Als ik ‘m open maak is ie tweedehands. Wordt het weer niet zo heet als opgediend?

Keetsleep

Gisteren de nieuwe zeilen erop, in de schaduw van een boom, vandaag verreden van Kralingen naar Katendrecht, de auto voorzien van extra buitenspiegels en schoongespoten contacten. De nummerplaat ontbrak er nog aan.
De interviews dit weekeinde uitgesteld vanwege de hitte; de dwarsstraat nog niet weerzien. Voorbereidingen getroffen voor andere lopende zaken en thuis terug in het tunneltracé.

Schrijfgemak

De pijp staat prachtig op de kachel, en hij trekt als een paard(?), dus zuigt ie de ruimte zo leeg. Maar die kachel is wrak, en zo is de vloer, en de traphekken, en het fornuis en het bed in het gastenverblijf, de bar beneden, en al het andere meubilair waarschijnlijk ook.
Het is leuk, ouwe spullen, als je ze voor weinig krijgt en er wat van te maken valt. Ik heb echter steeds meer het idee dat er veel tijd en geld besteed wordt aan zooi die dat niet waard is zonder dat je er nog zo’n hoeveelheid in investeert, tijd, geld, energie, of wat dan ook.
Ik heb ’t al vaker gezegd, maar voel niet dat ‘t echt serieus genomen wordt, omdat ’t uiteindelijk toch wel gefikst wordt, of niet en dat laten we het daarbij. De goede wil te slijten.
Ik ben ik er nu ook klaar mee, maak me er al lang niet meer zo druk om, voel steeds minder verantwoordelijkheid voor die dingen, kan ze te makkelijk doorschuiven.

Vluchtig

Het huis uit gejaagd door eigen kinderen, vanwege een feest en een waardeloze laptop. Maar de boel moet hier ingewijd. Oftewel: als je thuis even niet welkom bent, kun je hier genieten van het uitzicht. In rust en ruimte schrijven over hetgeen je hoog zit. Bij de buren een glas drinken, tegen zonsondergang.

Oppervlakkig

Hard werken om het warm te krijgen; ijsberen in je hoofd. Ze hebben geen idee. Moet beter denken, meer bewegen, minder slikken. Verandering van omgeving? Binnenste buiten keren? Geen woorden, maar daden?

Heethoofd

Koelsysteem buiten werking, geblokkeerd van alles wat met het huis te maken heeft, en ik moet nog. Muggen ziften, uitvlooien, ontslakken. Wie goed doet, goed bloed(t). Alleen vertellen dat je de schaamte niet voorbij bent. Niemand in vertrouwen nemen. Are you joking?
Er is sowieso niets waar echt wakker van gelegen wordt, behalve de dingen die jeuk veroorzaken. We proberen ons prettig te blijven voelen in de veranderende omstandigheden. De achterdeur staat op een kier, veel mensen zijn het land in of uit. Het is zomer.

Bus


De oude RET-bus in de Maastunnel en weldra weer in de regen. Foto: Joop Reijngoud

Een tour door de stad met een passende luistervoorstelling samengesteld uit vele interviews in het kader van ‘Rotterdam viert de stad’, 75 jaar wederopbouw, door het Verhalenhuis Belvédère.
Daar gaat je verleden, met het sentiment, de stad in je hoofd, alsof je ‘t voor ‘t eerst ziet, maar ook echt zo, het onbekende bekend.

Sterk water

Wanneer voel je je goed? Als de juiste stoffen door je brein ruisen, en wat daar de oorzaak van is lijkt niet ter zake doende. Een oordeel over de middelen tot het doel zal een kwestie van moraal zijn. Zelfs al is het een complex systeem, met meerdere inputs en elkaar versterkende dan wel tegenwerkende effecten, uiteindelijk komt het neer op wat er in de hersenen plaats vindt. We zijn evolutionair zo opgetuigd dat het meestal aan bepaalde voorwaarden zal moeten voldoen, constructies die wellicht de basis vormen voor de moraliteit.
Middelen die meer dan andere een negatieve bijwerking hebben op de lange of korte duur, willen we, afhankelijk van ernst en snelheid waarmee die tot uitdrukking komen, meer of minder streng en onmiddellijk onder controle krijgen, of zelfs uitbannen.
Dus zet onze grijze brei ooit in een high-tech pan en voer het met een verfijnd ontwikkeld menu van prikkels en chemicaliën om er een mooi leven van te maken. De klanten zullen tevreden zijn.