Categorie: arbeid

Foto: Joop Reijngoud

Allereerst ff zeuren: mensen zijn doof of hardhorend en star. Dan is ’t zus, dan is ’t zo.
Ondanks hondenweer er toch op uit geweest, keet in de stad. De wind was niet zo hard als gisteren, in staat de mobiele studio te doen bewegen; ongehavend gebleven.
Ik had droge sokken mee, maar extra handschoenen vergeten, zodat het terug naar huis koud was. Hard doorfietsen wilde niet lukken door de vele verkeerslichten die me geen groen gaven. Een kilometer voor het einde scheurde m’n velg; laatste stukkie lopen.

Foto: Joop Reijngoud, groothandelswaar

toen we gezamenlijk op zolder zaten na de keet in kralingen, had ik kunnen opmerken, als in een toneelstuk, dat ik wilde dat we hier samen als een gezin woonde, de twee vrouwen en twee mannen en de derde man, de opa, die niet weer is gekomen sindsdien.

het kan toch ook aan ons liggen, de ouders… de freaks! maar de dingen doordenken is niet eenvoudig. kiezen we als vanzelf de makkelijkste weg? wat als anderen er van wakker liggen?

Foto: JR. Het team in beweging, in huis en zon, in gedachten.

Ook vandaag verraderlijk bevroren fietspaden her en der en onderlangs de dijk is altijd tricky. Er komt hier veel vocht vanaf de rivier binnen, slaat vrolijk neer op koude oppervlakken zoals auto’s, met als resultaat ondoorzichtige ramen en vastgevroren deuren aan de waterzijde. Ik had een koude tronie ervan, maar de zon stemt toch vrolijk. Op de zolders uit en thuis is het lekker warm.

Hold your horses! Ik zie t echt niet zitten. Ik baal van dit soort kutwerk. Het hoeft niet allemaal leuk te zijn, maar de afgelopen tijd was het niet anders dan sjouwen en rotzooi ruimen. Naarmate de dag nadert dringt het tot me door en waarom ik er tegenop zag. Vind het inmiddels een waste of time and money.

Gezellig had ik geen zin in; even rap vertrokken als gekomen. Het is een bouwstop, embargo op informatie; ik neem geen initiatief, verder. Podium en spotlichten voor de toneelspelers. Ik doe het alleen, feest vieren, zondigen tegen het beter weten, het ongenoegen sussen.
Beelden van vrouwen, herinneringen herzien, het woord gewogen waar het wezen wordt gevraagd. Op het slot van de dag trachten er waarde aan te hechten, een slag terug te winnen, werkelijk voldaan te zijn, anders dan overvoerd, of verstrooid. Er is geen aanleiding, geen influistering of bezieling.

Ik begrijp het ‘luisterplan’ zo: de draadloze variant biedt meer mogelijkheden, is nl. ook ‘los’ door het hele pand te gebruiken, maar is tevens in combinatie met het 8 kanaals speakersysteem en de 16in/16uit digitale soundprocessor (die dus ergens achter het barretje moet komen om de hele boel te bedienen). 

Ipv vaste aansluitpunten in de ruimte heb je nu 4 kastjes met een zender (zoiets als die van een draadloze microfoon) en 60 losse doosjes met ingebouwde ontvanger, die de luisteraar bij zich draagt en waar hij/zij zijn/haar koptelefoon aansluit (bijgeleverd wordt zo’n kopfoontje met dopjes voor in je oor, maar daar kan je ook onze eigen hoofdfoons op aansluiten – vraag is echter of dat wenselijk is voor gebruikers). De vier zenderkastjes zullen waarschijnlijk ook bij de bar geplaatst worden.

Bezuinigd kan mijns inziens worden op het aantal  ontvangers, bijvoorbeeld 40 ipv 60; dat kan je later altijd nog uitbreiden.

De vergelijking gaat misschien een beetje mank: 128 aansluitingen bij de bedrade versie is wat overdreven; de helft zou al meer dan genoeg zijn. Daarmee zal waarschijnlijk niet de de prijs gehalveerd worden, maar wellicht een stuk lager dan die €19.000. Kosten voor de verwerking ervan in wanden en vloeren door ons zelf komen er echter bij (hoop gedoe met wandbekleding en vloerbedekking).

Als de betrouwbaarheid van een draadloos systeem kan worden gegarandeerd – de optie om oplaadbare batterijen of accu’s te gebruiken kunnen we ook zelf uitwerken (kan ’t voor minder dan €3200?) – is het zoveel aantrekkelijker dan het bedrade. Nauwelijks een kwestie, dunkt me.

Bezuinigen op het vaste systeem met de 8 kanalen en luidsprekers lijkt me geen optie. Daar moet wel de bedrading voor worden verwerkt en dat is achteraf niet meer zo makkelijk ‘verborgen’ aan te leggen. (Of acht kanalen werkelijk gebruikt gaan worden is eigenlijk geen vraag, want als je vier speakers hebt om de ruimte te voorzien van geluid en je twee apart wilt voor bij het beeldscherm, is het al min of meer ingevuld.)

Wel vraag ik me af of ‘nr. 1’ (de individuele luister-beltpack met flashcards) nog iets toevoegt op het draadloze systeem, zeker als je uitgaat van zestig ontvangers.

Het idee is er; het plafond kan nog niet dicht, want het vaste systeem voor de luidsprekers moet uitgewerkt en uitgevoerd worden. Ook de stroomvoorziening voor al die apparatuur achter de bar hoort daarbij. Maar zodra dat er is kunnen we verder, ‘sparen’ voor de aanschaf van de systemen.