Het zit erop, ertegenaan, ertussenin; alles moet achter het behang.
Is het universum een gesloten systeem, gaat er geen energie uit verloren? Als er wat weglekt uit ons zonnestelsel is het wellicht geen probleem. De mensheid en wat zij voortgebracht heeft is in zichzelf een wonderlijk fenomeen, maar op grotere schaal doet ze er niet toe, zijn we uiteindelijk energieneutraal.
De verre toekomst daar gelaten, is het zaak het totale beleefde lijden van de aardse biotoop zo klein mogelijk te houden en zo eerlijk mogelijk te verdelen. Moeten we daartoe weten hoe het bewustzijn verspreid is over de levende wereld? We kunnen wat afdingen op die van de mens en voorzichtig rekening houden met iets meer ervan bij de fauna en mogelijk ook de flora, maar kunnen en gaan we het meten?
Als oliemaatschappijen reclame maken met de ‘mogelijkheid’ van CO2-neutraal rijden, zeggen ze niet dat we moeten stoppen met het rijden op fossiele brandstoffen en tanken bij hen, maar gaan ze natuurlijk voor de winst van de onderneming. Wie houden ze anders voor de gek? Hoeveel belasting betaalt de mensheid, of kan het leven verdragen?