gedacht•e•e•xperiment


toen we gezamenlijk op zolder zaten na de keet in kralingen, had ik kunnen opmerken, als in een toneelstuk, dat ik wilde dat we hier samen als een gezin woonde, de twee vrouwen en twee mannen en de derde man, de opa, die niet weer is gekomen sindsdien.


het kan toch ook aan ons liggen, de ouders… de freaks! maar de dingen doordenken is niet eenvoudig. kiezen we als vanzelf de makkelijkste weg? wat als anderen er van wakker liggen?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.