Mijn vingers lezen je hemellichaam, mijn geweten schrijft schuld
De werkelijkheid onttrekt zich wetmatig aan het verwoorden
Ontstijgen we, af en toe, slechts onze eigen verzinsels?
Ik kan niet meer spelen, ben als een merel op de vlucht
We kunnen niet blij zijn met de werking van het brein
beter af zouden we wezen met enkele handige schakelaars
Verdriet hoort bij het leven, zeggen ze, het is kil ongeluk
we zijn er aan overgeleverd en het is ongeneeslijk
Alleen blijf je, op weg naar de dood. Herinner je!
Gotsamme, wat is dit zinloos eindeloos troosteloos!
Tegen onze aard in ontkennen dat er ellende bestaat
het einde zien als de verlossing van alle kwaad
Geluk is dom en stom, maar ik lust het wel
De moed die dagelijks verzameld dient te worden
puur om te kunnen ontsnappen aan de zwaartekracht
Elke beweging kan bijdragen aan het vrijheidsgevoel
dat ik nog even wanhopig probeer vast te houden