Dondervogel
Het zit diep, het onderbuikt.
Het klopt, het spreekt van zelf, de eigen aard.
Ik tracht te heffen, het hoofd, de ledematen, het hele lijf,
maar het trekt, de zwaartekracht.
Het ligt wel lekker. Soms liep het ook goed.
Als ik net als jij kon vliegen, de wetenschap vertaald,
dan hoefde ik geen angst te hebben, en lachte met het geluk.
Ik deed er het zwijgen toe, haalde je in gedachten neer.
Ik droom mij een ander, een levenslange tweestrijd
die ik ontloop, totdat ik struikel, mijn woorden over.
Huiswerk
Het daglicht zo buigen dat duistere zaken een schone schijn hebben.
Ik heb niets gezien, gehoord, geroken, geproefd, gevoeld, dat het vermelden waard is and that’s a lie! Vrouwen, eten, muziek aka sex, drugs & rock ‘n’ roll!
Verschrikkelijk
Ik houd het niet meer, moet even vertellen wat ik nou weer gehoord heb! Ik werd er wild van, oude tijden herleefden. Of overdrijf ik nou?
The Warner Bros Album van The Residents. Het is de tape die ze ooit voor hun ontstaan als zodanig aan de platenmaatschappij zonden en – niet geheel onbegrijpelijk, de tijd en zijzelf waren er nog niet klaar voor – geretourneerd kregen, ter attentie van ’the residents’ op hun toenmalige adres (1971). The rest is history.
Het is geweldig, om te lachen ook, kolderiek, knullig, melig, niet te filmen, wat een klerezooi!
Wat doe je het liefst?
Ik meen dagdromen,
want die zijn het prettigst in de hand te houden;
’s nachts kunnen ze veel verrassender zijn,
maar ook lelijk uitpakken.
En weer is er een dag voorbij,
niet eens één koning gezien,
of een peulvrucht gevonden.
Schickelgruber
Het tekenwerk gaat me al een beetje tegenstaan. Ik ben wel een doorbijter en wil dingen graag afmaken, maar de sjeu is er enigszins vanaf. Gelukkig dat ik nooit mijn dromen heb doen uitkomen. Het zou een zootje zijn, alles door elkaar en van de hak op de tak, meestal duister, soms onaangenaam. Niet leuk voor mij, laat staan voor de wereld. En de verwerkelijkte dagdromen zouden in hun wispelturigheid en vluchtigheid een hoop mensen dingen laten doen die ze waarschijnlijk nooit zouden willen of kunnen, ook al denk ik stiekem anders.
Vol vooruit
Wij gaan nu ook in een andere stand. Zo lijkt ie minder aangetast dan ie is; ik kan serieus aan de slag. Maar rijden dat ie doet! Eerst nog even geduld hebben en proberen wat geld te verdienen (in de leer) bij een cartograaf en ontwerper. Als ik beval zit er meer in, zodat we de winter warm doorkomen, bij wijze van…
Verheugd!
In tegenstelling tot wat wetenschappers (altijd) beweerden, groeien er ook na onze jeugd nog hersencellen aan, tot op hoge leeftijd, zo heeft men recentelijk ontdekt. Je bent dus nooit te oud om te leren. Hadden wij onszelf nog niet afgeschreven, dan deed de (klote) maatschappij dat wel.
Zoveel voor mijn geheugen…. p²
Venus
Out of the blue
Buiten scheen de zon, out of the blue kwam de muziek indertijd.
Kapsones?
Wat dachie? Alleen de naam is geldig ‘ouwejongens.nl’ (uiteindelijk, eventueel), de rest is vulling, het zijn de oude kranten voor de ramen van de etalage zolang er binnen wordt gewerkt aan het interieur. Misschien moet er groot overheen geschilderd “hier komt….” enz. Wie anders dan malle pietje heeft de boel in elkaar zitten knippen, plakken en kleuren? En zoals in de header staat: meta name=”generator” content=”GoLive CyberStudio 3″, nou dan weet je het wel! (Ik heb geen cursus scriptschrijven gevolgd.)
Joop wil ‘spelen’; het lijkt hem leuk om samen aan zoiets te werken. Combinaties van beeld, geluid, tekst, beweging en … stilte? Hij hoeft niet zo nodig via dit kanaal reclame te maken of dingen te verkopen. Meestal heeft ie werk genoeg.
Maar ik niet. Ik zie het daarom als een ingang, een van de (vele of weinige?) mogelijkheden om onszelf een beetje aan te bieden, door achter dat raam te gaan zitten. Tegelijkertijd is er mijn persoonlijke twijfel over hetgeen wat ik nou werkelijk te bieden hebt. Ook al hoor ik wel eens (via via) dat mensen mijn teksten of geluiden positief waarderen, zie ik er zelf zelden brood (laat staan beleg) in. Als je al een website maakt, dan moet er wat te halen of te doen zijn voor geïnteresseerden. (Uiteraard een select gezelschap, want ik hoef niet per se ter plekke commercieel te gaan. Dat kan wel als uitvloeisel van hetgeen je tentoonstelt.) Foto’s, video’s, teksten, klankschappen, een nummertje, een moppie een weetje. Waar doe je die dingen om, voor? Of zoals jij iets van je muziekverzameling laat zien, en de receptenbank. De vorm? Een zender, een jukebox, een database, een andersoortige machine… you name it.
Punt is dat het geen statisch gebeuren wordt, de dynamiek zit in alles, wat mij betreft tot aan de vormgeving toe, maar daar kunnen we over van mening verschillen. Het moet ontstaan uit de samenwerking, dus je moet daar de lol van inzien. Of het wat oplevert is afwachten, maar er kan wel aan getrokken worden, vooral ook omdat Joop een goed netwerk heeft en we ook via onze band met ’the new-media-group’ een bereik hebben. We zijn dus niet alleen afhankelijk van het internet zelf (z’n kracht is ook z’n zwakte: iedereen kan erop en iedereen gaat erop – je ziet door de bomen het bos niet meer).
Een wedervraag is: zie jij het ook als een kans voor jezelf om reclame te werken voor je eigen bedrijf? Gewoon via onze netwerken alhier, ongeacht nog even hoe wij denken dat te moeten invullen, want ik verwacht dat jij daar jouw mening en ideeën over hebt. Het mag nog vaag lijken; Joop en ik hebben ideeën genoeg zodra we aan de slag gaan (en zijn, sinds onze samenwerking aan voorgaande projecten), maar het is een stap verder om ze in een uiteindelijke vorm te gieten. (Joop wilde ooit ‘rustig’ beginnen met een boekje, maar dat is behalve duur ook erg eenzijdig, letterlijk en figuurlijk bijna.)
Ik meen dat jij ons veel te bieden hebt en hoop ook dat we spijkers met koppen weten te slaan. Hoe dienstbaar kunnen we aan elkaar zijn? Om het werkzaam te houden denk ik niet dat we er meer mensen bij moeten halen; als we dubbel willen liggen halen we Luc er bij voor de lach en de traan. Krentenbrood.