Auteur: Piet

Geplaatst op

Zonnestand

Te snel ingestemd met twaalf uur extra, aangezien ik ruim twintig uur bezig ben geweest afgelopen weekeinde met het afronden van alle kaarten en de opmaak. Zijn er wat extra krenten uit de pap zijn te fietsen? Zestien uur erbij? Het is meer voor het ‘gevoel’; een iPhone kan ik er niet van bekostigen.

Het blijft een schril contrast met de uren die ik er alles bij elkaar in heb zitten; ruim een derde ervan trial & error is ook wat veel wellicht. De rekening licht al klaar, nu de afrekening nog… zo hebbie niks, zo hebbie een nota… en de rest is voor de staat.

Geplaatst op

ter plaatse

foto: JR – voor ’t eerst terug in Belvedere sinds de renovatie

wat een kwast!
weer een bezwering
“hij heeft niet eens het wiel opnieuw uitgevonden!”
het verbleekt geleidelijk, lijdzaam

Geplaatst op

WMS

Het kan zijn dat de opdracht ingewikkelder is beschreven dan ie is, maar ook dat we de plank volledig misslaan. Open gisdata en sld’s, een (pdok-)viewer, tile-caches, ons wordt allereerst gevraagd cartografische info op vormgeving te beoordelen in deze toepassing.

Een SLD valt uiteindelijk wel te maken, maar in welke context dit alles staat, is mij vooralsnog te vaag. Of we koppelen dat terug aan de opdrachtgever of we moeten anderen inschakelen om ons wijzer te maken, als dat mogelijk is, maar ik vrees dat ze vakantie vieren.
Geplaatst op

Geen idee

Het is een prachtige nacht
Ik heb mijn nagels geknipt
Iets doet het huis kraken
Een schip passeerde ronkend
Je wilt betekenis hebben
maar hebt ’t aan niets te geven

Zo gelukkig dat het niets is
Iets geeft herhaaldelijk signaal
al weet ik niet wat of waar
De tijd kan ook zo om zijn
Hij lag languit in het gras
Hoe zou het met haar zijn?

Het aangewaaide in ogen en oren
verblindt zicht en verdooft horen
Het enige dat vorm is gegeven
is het enorme bord voor de kop

Geplaatst op

Ruim baan

Ik kwam vorige week nog een shape van zogenoemde ‘clearways’ op de Noordzee tegen, die de ‘gaten’ in het oude vss-netwerk opvullen: (rood) gestippeld de oude situatie met de clearways in geel over de huidige vaarwegen.
Niet heel eenvoudig in beeld te brengen; mogelijk moet/kan er een hoop van die gele lijnen nog uit, maar dan is de vraag welke. Bovendien stopt de meeste info op de grens van de Nederlandse EEZ.

Geplaatst op

Default

Mijn brein in de ruststand? Dagdromen tegen kopzorgen. Op de pijn mediteren, masseren, masturberen? Verzin nog ’s wat. Schouderkarbonadekankerkeelontstekingskoorts!
Ik zit in de zon, ogen gesloten, hoofd op een harde stenen rand, denk ’tennisballentijd’ en hoor: een sportvliegtuig ver weg, een hommel nabij, een tram achter, een auto voor, voetstappen enerzijds, stemmen anderzijds, een verkeersvliegtuig over en uit de rust terug naar het scherm ter registratie. Ik zou ’t ook op een mechanische schrijfmachine hebben kunnen doen, nostalgisch genoeg.
In je troostrijk afleiding gezocht genezing doorstaande, even zweven op Sweet and Dandy van de mijns inziens doorgaans wat melancholiek klinkende Toots en zijn Maytals; een samen te stellen lijst van verzachtende en verstrooiende muziek? Dat is mijn bibliotheek zonder de scherpe brokken die ik nu niet weggeslikt krijg.
Paardebloembladeren uit het gras geplukt voor dankbare konijnen, zwarte aarde plakt onder een vingernagel. Ze schieten er nu op elkaar met pijl en boog. De schedel wordt langzaam voller en drukt de gedachten in een benauwde hoek.

Geplaatst op

Houston… we’ve landed

Nou, een hoop ouderwets tekenwerk… gebaseerd op Google maps, bij gebrek aan beter.

Belgica: ik heb voor de referentiedata een andere projectie gebruikt (Lambert) ipv RD wat meer recht doet aan de zuiderburen. ‘Ons’ Nederland klopt daar niet geheel mee, maar dat is te verwaarlozen.

Geplaatst op

… heet toeval?

Het grappige, of rare, is vooral dat toeval bijna geen neutraal begrip meer kan zijn. Dat zaken samenlopen of -vallen en de kans daarop, daar is genoeg over te zeggen, zelfs te berekenen en aldus te bepalen of het een bijzonderheid betreft. Maar ik hoor bij veel mensen een soort magische of bovennatuurlijke bijklank rond het woord. ‘Dat kan geen toeval zijn’, alsof er een bovennatuurlijke macht in het spel is, of dat het toeval zelf dat aspect van paranormaliteit heeft.

Je kan je verbazen over de postbezorging en constateren dat dergelijke communicatie nooit een stiefkindje is geweest, maar dat het zich heeft verspreid over veel bredere lagen van de bevolking en dat de middelen ertoe iets toegankelijker lijken. Tegen welke prijs echter? We mailen alsof het gratis is, maar betalen bijna gedachteloos elke maand een vast bedrag om in verbinding te kunnen staan met de rest van de wereld. En briefgeheim is niet meer gewaarborgd.
Ik haal mijn geld er wel uit; schrijf meer dan ooit en bekommer me nauwelijks om wie het allemaal onder ogen zou kunnen krijgen, tot op zeker hoogte dan. De Freuds en Jungs van nu kunnen zich uitleven op al die vrijgegeven gedachten en zieleroerselen. Als je ooit naar zo’n knijper wordt doorverwezen heeft ie als ’t goed is je Facebook al gelicht en een prettig dossier samengesteld.