Of ik nog blog, vroeg Rein. Elke dag. Hier is de foto:
Ik wilde ‘m eigenlijk niet staand, maar schoot ook ‘stoer’ vanuit de heup, of de knie eigenlijk, en er meerdere keren naast, vanuit het gat in mijn broek, zei hij nog. Moest er ook op, maar de tegels en het licht zijn anders. Zonder poespas, het is wat het is. Precies naadje!
Schijt, vier keer terug om andere spullen en vier keer schijten uit (‘t achtereind van) de rug, dat spul. Het viel op z’n plek, al het hemelvocht, de verschillende gebeurtenissen, en we zouden spoelen met rioolwater, dreef hij vrolijk over. Ik moest op voor de volgende warme maaltijd.