handvaardig & huishoudkundig sinds ‘t jaar ’00
In tegenstelling tot wat wetenschappers (altijd) beweerden, groeien er ook na onze jeugd nog hersencellen aan, tot op hoge leeftijd, zo heeft men recentelijk ontdekt. Je bent dus nooit te oud om te leren. Hadden wij onszelf nog niet afgeschreven, dan deed de (klote) maatschappij dat wel.
Zoveel voor mijn geheugen…. p²
Je vangt wel ‘s wat op. Hoe vers is je koffie? Gemalen of als bonen, het maakt niet uit, alleen vers gebrande koffie doet de naam recht. Het schijnt dat je ongebrande bonen tientallen jaren kunt bewaren, mits opgeslagen in de juiste omstandigheden.
Een tijd lang kocht ik kilozakken gebrande espressobonen, FairTrade, eerst nog via een vriendin die groot insloeg, maalde ze vrolijk in mijn molen, maar dat is misschien opgehouden toen de espressokan onbruikbaar was geworden, omdat ik er geen afsluitring meer voor kon vinden, of toen het espresso-apparaat het heeft begeven.
Koop je pakken waarop staat hoe goed ze ermee hun best doen de (gemalen) koffie daarin zo lang mogelijk vers te houden, maar weet je dat alleen het eerste kopje iets heeft van het pas gebrande en vervolgens wordt het met de dag minder. Proef ik dat, merk ik er iets van? Misschien niet totdat ik weer de schaar zet in een nog ongeopende zak.
Inmiddels de wetenschap opgedaan dat filterkoffie beter is voor je cholesterol. Is koffie echt ergens goed voor? Tegen de vrije radicalen, de verdorsting, de slaap, de hoofdpijn, verarming van boeren, ongezelligheid?
Wat dachie? Alleen de naam is geldig ‘ouwejongens.nl’ (uiteindelijk, eventueel), de rest is vulling, het zijn de oude kranten voor de ramen van de etalage zolang er binnen wordt gewerkt aan het interieur. Misschien moet er groot overheen geschilderd “hier komt….” enz. Wie anders dan malle pietje heeft de boel in elkaar zitten knippen, plakken en kleuren? En zoals in de header staat: meta name=”generator” content=”GoLive CyberStudio 3″, nou dan weet je het wel! (Ik heb geen cursus scriptschrijven gevolgd.)
Joop wil ‘spelen’; het lijkt hem leuk om samen aan zoiets te werken. Combinaties van beeld, geluid, tekst, beweging en … stilte? Hij hoeft niet zo nodig via dit kanaal reclame te maken of dingen te verkopen. Meestal heeft ie werk genoeg.
Maar ik niet. Ik zie het daarom als een ingang, een van de (vele of weinige?) mogelijkheden om onszelf een beetje aan te bieden, door achter dat raam te gaan zitten. Tegelijkertijd is er mijn persoonlijke twijfel over hetgeen wat ik nou werkelijk te bieden hebt. Ook al hoor ik wel eens (via via) dat mensen mijn teksten of geluiden positief waarderen, zie ik er zelf zelden brood (laat staan beleg) in. Als je al een website maakt, dan moet er wat te halen of te doen zijn voor geïnteresseerden. (Uiteraard een select gezelschap, want ik hoef niet per se ter plekke commercieel te gaan. Dat kan wel als uitvloeisel van hetgeen je tentoonstelt.) Foto’s, video’s, teksten, klankschappen, een nummertje, een moppie een weetje. Waar doe je die dingen om, voor? Of zoals jij iets van je muziekverzameling laat zien, en de receptenbank. De vorm? Een zender, een jukebox, een database, een andersoortige machine… you name it.
Punt is dat het geen statisch gebeuren wordt, de dynamiek zit in alles, wat mij betreft tot aan de vormgeving toe, maar daar kunnen we over van mening verschillen. Het moet ontstaan uit de samenwerking, dus je moet daar de lol van inzien. Of het wat oplevert is afwachten, maar er kan wel aan getrokken worden, vooral ook omdat Joop een goed netwerk heeft en we ook via onze band met ‘the new-media-group’ een bereik hebben. We zijn dus niet alleen afhankelijk van het internet zelf (z’n kracht is ook z’n zwakte: iedereen kan erop en iedereen gaat erop – je ziet door de bomen het bos niet meer).
Een wedervraag is: zie jij het ook als een kans voor jezelf om reclame te werken voor je eigen bedrijf? Gewoon via onze netwerken alhier, ongeacht nog even hoe wij denken dat te moeten invullen, want ik verwacht dat jij daar jouw mening en ideeën over hebt. Het mag nog vaag lijken; Joop en ik hebben ideeën genoeg zodra we aan de slag gaan (en zijn, sinds onze samenwerking aan voorgaande projecten), maar het is een stap verder om ze in een uiteindelijke vorm te gieten. (Joop wilde ooit ‘rustig’ beginnen met een boekje, maar dat is behalve duur ook erg eenzijdig, letterlijk en figuurlijk bijna.)
Ik meen dat jij ons veel te bieden hebt en hoop ook dat we spijkers met koppen weten te slaan. Hoe dienstbaar kunnen we aan elkaar zijn? Om het werkzaam te houden denk ik niet dat we er meer mensen bij moeten halen; als we dubbel willen liggen halen we Luc er bij voor de lach en de traan. Krentenbrood.
‘Er zitten 86.000 seconden in een dag’, zegt iemand op de radio. Het zijn er vierhonderd meer. There’s a lot to do in a day. Ik ben nog steeds niet begonnen aan mijn bekentenissen, elders. Ik loop sinds dagen met het voornemen rond, maar verloor mijzelf in oude teksten. Ondertussen het groot computeronderhoud hier en daar.
Dan maar de zolder ruimen, dacht ik. Het helpt geen zier; ik haal genoeg voor een halve doos aan papier eruit, maar uit allerlei verschillende, zodat ik met een groot aantal wat legere dozen blijf zitten. Ik liep hier vooruit op het onderwerp; mag dat? Ik zit klem tussen snoeren, kast en wand, stoot mijn kop meerdere keren, vervloek dit huis dus weer en help Joop over de telefoon met het verzenden van mail, die ik nu binnen wacht.
De tv leek ook onherstelbaar; al twee maal gepoogd losse delen in of om de tuner door solderen vast te zetten, maar het resultaat was er niet naar. Met het doen sneuvelen van ruiten, de ellende van de verstopte afvoer, verveling, geldgebrek, treurige omgeving, lichamelijk onbehagen, is de bodem bereikt. Kijk maar niet omhoog; het zal wel bewolkt zijn.
Op de radio hoorde ik de wipneuzen van Pim weer zeuren; ze zijn een heuse Tegenpartij, tegen mensen, met name die van een bepaalde kleur. Zo rancuneus, zo triest; aan het eind van elke zin moet er even geschoten worden op hun zondebokken. Ik geloof er ook niets van dat werkelijk iets geven om die arme ‘autochtonen’ die uit hun oude buurt gejaagd zouden worden. Als dat al gebeurde was dat mijns inziens meestal door de stadsvernieuwing. De meeste ‘witten’ namen de wijk naar buiten vanwege de ruimte, een huis met een tuin, frisse lucht en rust. De mensen die blijven hangen in de oude wijken hebben of geen centen om er weg te komen, of veel geld gestoken in kapitale panden en wachten nu op aanpak van de armoedzaaiers uit hun buurt. PF wilde meer vriendjes en middenkader in de stad, maar het is vast slechts een kleine groep die daarop uit is. Het analfabete stemvee of de goedgelovige, bang gemaakte brave burger, daar hebben ze geen boodschap aan, die hoeven slechts die van hen te geloven.
Nu al donkere dagen; het gaat ook zo goed met de wereld. Aan wat er hier in de moerassen gebeurt, moet je geen woorden vuil maken, maar elders is het toch vooral verschrikkelijk. ‘Mensen hebben geen eigen staat nodig, maar een eigen creditcard, en een plek om ongehinderd zonder al te opzichtige corruptie hun waren [red.] te verkopen…’ (A. Grünberg).
Zo is het leven, niets dan ijdelheid. Maar ik vermaak mij wel. Het is, was mooi weer, het vele geel (vooral) buiten ‘in ’t groen’.
Dat wij meest bezighoudt naast het huis(houden) zijn nieuwe, veelal wetenschappelijke, inzichten. Steeds meer van door mij gekoesterde waarheden blijken dat slechts half of in het geheel niet. Met het herlezen van mijn oude geschriften was de ontluistering al begonnen; wat een larie af en toe. Ik heb ooit geleefd als een fundamentalist en nu komen ze dat van elders me ook nog eens onder de neus wrijven.
Het begon deze week op de radio door een wetenschapper met het leggen van een verband tussen onze grote hersenen – zeven keer groter dan nodig zou zijn voor een wezen van onze omvang – en het koken van voedsel: daardoor zijn nutriënten uit het ons ter beschikking staande voedsel beter opneembaar en kunnen wij genieten van een volledig dieet. Onze darmen namelijk zijn al sinds de prehistorie juist kleiner in verhouding tot die van andere primaten. Er is sindsdien dus een basis gelegd voor de moderne mens; voorgangers van de homo erectus aten wellicht al een uitgelezen zeedieet met essentiële vetzuren, toen zij als een soort ‘wateraap’ langs de kusten leefden. Hart, lever, nieren, darmen, hersenen gebruiken allemaal veel energie, maar de hersenen zoveel, dat je door denken veel meer zou verbruiken dan door bijvoorbeeld joggen (schakers verliezen heel veel gewicht tijdens wedstrijden). Ik wist het wel; ik ben niet voor niks zo mager en altijd hongerig!?
Ooit zwoer ik bij rauwkost, maar obsessieve Duitsers die al jaren zo’n dieet volgen (niets wordt verhit), schijnen er niet best aan toe te zijn. Wat een geluk dat ik al lang geleden van mijn geloof ben gevallen. Zo komt wijsheid met de jaren. Hopelijk kan ik dat onze nazaten nog meegeven, opdat zij niet opnieuw het wiel hoeven uit te vinden. (Ik was echter zo eigenwijs, dat ik niets zomaar van iemand aannam en het zelf wilde ondervinden.)
En dan was er nog dit: ‘Liefdeshormoon bezegelt zakelijke transactie’. Als een vreemde je vertrouwt, komt een bindingshormoon vrij, en ben je sterker geneigd betrouwbaar te reageren. Het liefdeshormoon oxytocine smeedt een band van wederzijds vertrouwen. De hele handel drijft op het idee dat je op elkaar kunt rekenen. Sterker nog, hoe groter dat vertrouwen, des te beter is het gesteld met de welvaart van een land. Landen als Nederland, Noorwegen en Zweden scoren hoog op dat vlak. Hoe is het er gesteld met de liefde? Is dat hier niet te vertalen als de vleselijke vorm?
Eén op de zeven(!) computergebruikers heeft serieuze computerangst: klamme handen aan de knoppen, bang om iets verkeerd te doen. En dat gaat dus niet over beginners!
Re:te goed!
Je bent nooit te oud om te leren. (Al zijn er mensen…. ik kwam laatst een vroegere studiegenoot tegen die zomaar beweerde dat ie te oud voor e-mail enzo was!) Ach, en wat ik al aan geld verspeeld heb door mijn onkunde, onwetendheid, domheid en wat dies meer zij, met name in het computergebeuren! Dat wil je niet weten! Of toch wel?
Van Atlas die de hemelen torst, de Rijn die bij Spijk en Millingen ons land binnen komt, de Mont Blanc die in Frankrijk ligt, de Chinese muur die heus niet vanaf de maan te zien is, Eskimo’s die niet in iglo’s wonen, een wigwam en ook een wickiup die koepelvormige onderkomens zijn, en de Sahara slechts 20% zand is.
Haren worden niet in een nacht grijs, mag je best vaak wassen, groeien zo’n 12 centimeter per jaar en niet meer na de dood, lezen in het donker bederft de ogen niet, dat worteltjes goed voor de ogen zouden zijn verzonnen ooit de Britten voor de vijand om het bestaan van radar geheim te houden, ‘kou vatten’ bestaat niet, het verkoudheidsvirus verspreidt zich vooral via handen en houdt het buiten het menselijk lichaam – op telefoons, speelgoed, deurknoppen – makkelijk enkele uren tot een dag uit, hard snuiten is slecht, beter haal je op, blaasontsteking loop je niet op door kou, maar door bacteriën via de plasbuis, aids verspreid zich alleen via bloed(producten), sperma en vaginaal vocht, seksueel-overdraagbare-ziektebacteriën houden het maar kort uit in de buitenlucht, de ziekte van Pfeiffer (kissing desease) wordt overgedragen door slijmvliescontact en duurt meestal niet langer dan een week of drie, door de meeste mensen niet eens opgemerkt, Da Vinci’s anatomische tekeningen zitten vol fouten (het hart zit niet links), longen zijn niet hol, de maag krimpt niet (door diëten), steken in de zij zijn veelal in de darmen opgehoopte lucht (vnl. links omdat de darm daar wat hoger licht), je mag best je ontbijt overslaan, van onrijpe appels krijg je niet (eerder dan van rijpe) buikpijn, pukkels krijg je door hormonen (niet van vet eten), lintwormen veroorzaken afwisselend buikloop en verstopping, maar weinig gewichtsverlies, een gezond hart kan heel wat hebben (in koud water springen als je het warm hebt), verhoging van de temperatuur in de zaadbal (>35˚C) kan de zaadproductieverlagen en stilleggen, maar slechts tijdelijk en de zaadkwaliteit van mannen is niet afgenomen (de laatste jaren), sperma komt meer uit de prostaat dan uit de zaadballen, eieren zijn niet per se goed voor de potentie (alleen opium schijnt de lust en passie te verhogen), van de eerste keer kan je zwanger worden (al is de kans nihil; zelfs op de vruchtbaarste dagen is de kans een op zes), negen maanden na de stroomstoring in New York 9-11-’65 zijn er niet meer kinderen geboren, en bij volle maan worden er ook niet meer geboren, of meerlingen, doodgeborenen, keizersneden, plegen niet meer mensen zelfmoord, of sterven er meer.
Het huis aan de weg nabij de spoorbrug over de rivier, op een hoog achter de deur naar de tuin, eigenlijk een hoog draaikiepraam met een witte plaat erin. Lekker gewerkt, gegeten en gespeeld; puin, stof en troep van de zolder gesleept en in de tuin opgestookt. Het vuur heeft de hele dag gebrand. Ik heb een pad gekapt naar de volgende boom in het oerwoud van brandnetels, bramen en bereklauw. Tot aan de dikke gebundelde takken van de klimop, vanwaar er uitzicht is op een haagachtige struik die nog in een rechthoekige vorm lijkt te groeien. Misschien dat ik er van de week nog kom.
Alles smelt hier de laatste dagen, met temperaturen boven de dertig graden, Wij incluis, zwoegend en zwetend op de stoffige zolder, in een poging het dak en de muren op tijd geïsoleerd te krijgen en van gipsplaten voorzien. Behalve wassen, eten en boodschappen doen, komen we vrijwel nergens anders aan toe, maar we larderen onze bezigheden met geanimeerde gesprekken over van alles en nog wat, en trappen lol met ongein. Wat mij opvalt is zijn gebetenheid op het verkankerd zijn van onze samenleving, de onrechtvaardigheid, de domheid, de onjuistheid. Ontstaan uit de simpele structuur van groepen die hun areaal graan wilden verdedigen tegen grijpgrage buren, waaruit een krijgersklasse ontstond, en de onzekerheid van mannen aangaande hun vaderschap – zijn het echt mijn kinderen? – waardoor vrouwen in huis werden opgesloten. Maar hebben wij het bij het juiste eind? Ik ben veel eerder geneigd mijn eigen oordeel in twijfel te trekken.
Thuis schijnt het nu te regenen; wij hebben vandaag op zolder gewerkt met 35°C buiten en zeker 37° daarboven. Vanavond nog gefietst naar Nessonvaux waar de enige protestantse gemeente in de Belgische Ardennen zich bevond. We hebben er frieten gegeten, in Le Petit Creux (de kleine trek) dikke krokante met mayonaise; in de zaak zelf leek het zeker 40°C te zijn, bij de kuipen kokende olie, maar buiten op het terras aan de rue grande was het aangenaam vertoeven. We hebben na verorbering van de forse portie nog even wat door het dorp gekard, nu achter de voormalige protestantse kerk en school langs, en voorbij de huizen tegen de rotswanden opgebouwd. Zolang je in het dal van de rivier de Vesdre blijft, is het landschap redelijk plat; geen heuvels van betekenis.
De voormalig huurster van het huis heeft niet echt veel interessants achtergelaten. Een hoop ouwe troep (leuk voor op de rommelmarkt) en naar het lijkt de complete administratie en talloze publicaties van een gewezen reisbureau waarvoor ze ooit gewerkt had. Of het moet die vooroorlogse set hardcore pornofoto’s zijn. Da’s geen grap, geen idee waarom zij ze had, maar de door het verouderde tijdsbeeld en de zwartwitfotografie wat ranzige plaatjes, lieten de dames en heren in allerlei standen, staten en details zien. Sodomieters! Gomoraliseer?
Mijn idee is om er bidprentjes van te maken, met de gepaste erotische bijbelpassages erbij en deze vervolgens in de kerken in de omgeving tussen de andere van dat soort te plaatsen. Kunnen ze best waarderen die Walloniërs, want zelf doen ze ook aan die grappen: er is de route 666 vanaf Pepinster, waaraan Maria is verschenen, nu een bedevaartplaats.
Hoor ik op televisie weer zo’n kruisridder zwakzinnigen over die lui die graffiti spuiten, zwart rijden, troep op straat gooien, niet opstaan voor bejaarden, draaideuren jatten(?), winkelcentra onveilig maken, en alles voor de rest van de bevolking verzieken, kortom jongeren! Mijn vader (on)zaliger noemde indertijd hangjeugd, die wat ‘minder opgevoed’ was, terroristen en hij stemde cda.
Nee, ze moeten bejaarden gaan bezoeken, naar de kerk gaan, huiswerk maken, helpen in het huishouden, en zich onthouden van sex, drugs en rock&roll! En waar zijn die etterbakken van vroeger gebleven, wat vreten die intussen uit?
Laten we het eens hebben over hen die over de rug (desnoods de lijken) van anderen niks anders dan het eigen genot nastreven, bloed aan hun handen hebben, of stront op hun lippen? Maar ook die met boter op hun hoofd, iets achter de ellebogen, ic’s in hun brein, de kop in het zand, of te veel vingers in de pap. Of toch maar niet?
We worden geleefd door de (macro-)economie. Nederland doorvoerland; alleen het schuim blijft hangen.
Ik verlies mijzelf in digitale geluidschappen, digitaal geluid scheppen, en houd me onledig met onze micro-economie.
Morgen moet ik naar de tandarts; een niet misselijke trivialiteit, waar ik wellicht mijn leven lang niet meer aan zal ontkomen, maar ik ook nooit aan zal wennen. Dus met de bekende boerenlach…
Ik ben de laatste tijd een beetje warrig over mijn zelf- en wereldbeeld. Het zal wel iets in mijn chemie zijn, foute brouwsels uit het onderhuidse lab. Er moet wat zon bij, of frisse lucht.
Een digitale simulatie van een havenstad vanuit een verte; all midi. De omstandigheden waaronder het is ontstaan zijn even vaag als het geluid. De aanleiding is dat niet. Citeer ik JB’s ‘Lelijke Herinneringen’ zoals een radio klinkt vanuit een open raam?
Geen verlof, toch klussen. Vorige week bij een maat, die moest hoog nodig zijn woning een beetje opknappen, na er ruim een jaar geleden zo te zijn ingetrokken, en dan de afgelopen dagen hier op de overloop. Wel een verschil, een huurwoning een beetje makkelijk faceliften, of het eigen huis grondig aanpakken. Het laatste kost meer tijd en energie, je wilt het goed doen, dus van het een komt het ander. Is de nieuwe trap geverfd, moet de boel eromheen ook. Dan eerst de elektra aanpassen die nog langs het wandje in de gang moet; o ja, die gasbuis zit in de weg en daarachter moet een stukkie muur gestuct.
Lastig te verwijderen lijm op de wand met alle mogelijke middelen aangepakt: afbijt, brander, krabber, schuurmachine; het kost je je klauwen. Grondverf, plamuren, schuren, grondverf, schuren, lakken, schuren, aflakken. Niks bijzonders, dus, geen fresco- of sponstechniek, tis al vreselijk genoeg. Bij de maat was het met wat gaten vullen en twee keer op een dag met muurverf over het oude behang rollen gedaan.
Ik geloof dat ik zojuist de camera gesloopt heb. Had al enige tijd geleden weer breuk in de adapterkabel; gebruikte zolang een universele krachtbron, die evenwel een halve volt te kort kwam. De verwisselbare stekker, waarvan ook de polen (plus of min) omgedraaid kunnen worden, was losgegaan en ik steek ‘m er dom verkeerd om in. Nou geeft die geen sjoege meer en dat gaat me tenminste zo’n €200 kosten, in een fractie van een seconde weg.
Digitale blues. Heb ik nu nog zin te vertellen over die nymfomane kunstenares in z’n keuken, de dikbuikige reactionaire frater in zijn bruine pij op gesandaalde voeten op de openbare christelijke school, de kans die we in ons leven nog hebben op buitenaards contact en wat dat doet met de religieuze mensheid? Niet dus.