Vergeet wat ik gisteren gezegd heb; het is uitgekraamd.
Ik loop graag rond als een boorling in beschutting.
Geen aanstoot willen nemen en geven als kleinzoon van.
Niet meer dan twee per dag, waarschuwde ze.
Op reis word je ziek; onwel geworden neem je vrij.
Het bestaan is zonder garantie genadeloos.
Geschoren & geknipt
De kapper zal ’t laten; de slager krijgt ’t voor elkaar.
Je bent overal geweest en komt nergens, alle hoeken uit.
Troost en verlichting gezocht en nergens in gevonden.
Je hebt uiteindelijk al je verleden sentimenten nog.
Schuil gaand in aangemeten kleed en ingesleten houding.
Tusché
Met de cast van Belvédère in Tuschinski Amsterdam; professionele verwondering en het liefhebben van het leven dat zich nog toont in het bewaarde verleden. De kunst van het verhalen, van en op, dat wat gedenkwaardig blijft. Er wordt aan gehecht.
Waar let je op? Is het mooi?
Slaolievormen zijn het hier niet.
Sauzen.
De kleur paars, de paarse kleur.
Zij die eerder sterven.
Het orgel.
Het loze gekwebbel van
Een andere fraaie vrouw.
bij hommel vlinder
aanhoudend weer
de luchtkwaliteit in de bovenkamer
laat te wensen over
mooie vrouwen, goede vrienden
benaderbaar en ontvankelijk
en ongevraagd ontvangen zijn
pijn, vermoeienis en verdriet
weggezet in de kelder
de koelte bewaart en bewaard
Dorst
Weg van bevroren gedachten, het moet gelest, de smaak naar meer en anders. Afbreken en herstellen. De keren dat je Jesus voelde, dat je je Jesus voelde, dat je een Jesus of een Judas was. Van alle mensen houden, ze de andere wang toe keren, vergevingsgezind zijn, je tempels uitruimen, lopen over water en opstaan uit de dood, moet je maar net van pas komen.
Treurnis
kleurstand, sleurstoel, keursleed, meurkop, breukbeen, sneuvel, neusvlerk, kreungleuf, steunkeus, kreukheup, pleurpijp, odeurhol, fleurspier, peutader, kleumkant, preutslach, neuknood, beursknoop, kneustaal, beukbot, deukhart, meugrug, zeurdrift, kleuterlucht, peuteraard, vleugdos, heusleugen, dreundeel, peurkleun, speuroog, sleufbegrip, vreugdesmeer, heugstem, keukendeur…
Het kan, het mag (niet)
Droevig slot, maar met een hoopvolle toon,
voor de toekomst, in het hart, van Rotterdam.
Het valt niet mee, maar ach, valt dat tegen?
Nog niet geheel uit het verdriet van verlies,
nu ook een goede vriend is overleden.
Mijn ongeluk is (ter vergelijking) een zege(n)
in de schaduw van het zijne en zijn partner.
Door ziekte van deze en gene en overig ongemak
ligt het echte verbouwen al enige tijd stil,
maar de moed wordt niet opgegeven.
Zien & spreken, over kunst- & stadswerk,
met tekst & uitleg, lijkt me een goed voornemen.
Het venijn zit in mijn staart
die me tussen de benen hangt
en de nieuwe grote beamer aan het plafond…
(7, 5, 3/1)
Niks vergeten
Wie is hier nu mee geholpen? Ik viel zelfs al in slaap bij onze eigen luistervoorstelling. Leve de speellijst die ik voor gisteren gemaakt had. Het is altijd historisch. Zo loop je zestien kilometer binnendeurs, met de ramen open. Achttienduizend stappen, vanwege de vrijheid, om het te vieren, alleen.
De mooiste vrouwen staar je aan, kijk je af, droom je in. Maar de ouderdom ligt genadeloos op de vlakke maaivelden, vervelt van zonnebrand, verkleurt van binnenin. Ik speel mijn rol met verve, neem mijzelf net zo makkelijk in de maling. Het komt nooit meer goed.
Hebben alle vogels
Twee turkse tortels onder ’t afdak
Eén mij overweldigende vrouw
Verzon ze het ter plekke
of heeft ze het eerst bedacht?
Ze neemt ruimte met haar rok
en staat op de stevigste benen
Samen gaan en samen te komen
met eieren op de tram in A’dam
Ik weet niet te verbinden, mij
laat staan die anderen, of zij
Het regent druppels en klachten
maar dat was niet wat ik zocht
Voorjaarsmoe, moeder, vrouw?
Koude kleumt alsnog de spieren