Traangas

Is er blijvend letsel? Er valt niets te lachen.
Ik dacht het te kunnen bagatelliseren;
het was niet als het snijden van uien, maar
ik heb er toch ook niets aan overgehouden?
Ze verborg haar gezicht aan mijn borst.
Niet zonder zonden, niet de eerste steen gegooid.
Duizend bommen en granaten in tweestromenland.
Nee, dáár vervalt beschaving tot beestachtigheid.
Vrijelijk leuteren in zachte gespreide bedden.
 
it’s no fun for anyone but me
 
Een straat naar de bossen, dat is een droom,
maar dan moet je thuis wel goed zijn.
 
Wind de kweller van de fietser
en de regen zijn valse eega.

Etre sujet à caution

Het verleden wordt rijker
door inflatie van het heden
De macht verschuift
maar tiert weelderig

Het leven is niet anders
dan een verstoorde droom
Je kamer ontsnappen
blijkt zo eenvoudig niet

De afgelopen dagen
bewaard in een la
En de jaren gaan
gestapeld in een doos

mijn beltoon inmiddels

€mist

Heb niet veel beters of nieuws te tonen; zat onlangs oude beelden te laden van videoband en plaatste stukkies op het net. Veel verleden van nageslacht, nu als in een vierde dimensie dimensie beleefd, al die jaren groei in één. We stijgen toch een beetje boven onszelf uit door al die techniek. Is dat goed? Is het niet slecht?

Bes

Voor altijd, voor Hans, voor de nazaten en naasten, de ijTunes herwerkt met huidige standaard. Het is nooit goed, niet af, het is zoals het is, niet van de verhalen, dingen uitwerken, veelal in opwellingen ontstaan en ‘afgemaakt’.
Later er meer mee gedaan, zonder doorgaans tot goeie combinaties te komen van woorden en klanken, er nooit zeker over. Het hoort thuis in mijn schets- en plakboek, voor mijn eigen plezier, heer Peeters.

 

Je kan in een gat vallen

Als het werk is gedaan
Duizend maal sterftijd
En toch weer beginnen

Een geluidskunstenaar
maait het gras niet
verbruikte zonne-energie

Volkomen leeg wezen
in glooiend landschap
Het huis breekt het hart

Diep in gedachten
Hevig in gevoelen

Pijn | lijk | ik | niks

 

Ik ga ondergronds, achterkamers, schuil

Verschrikkelijk

nog zo’n dag waar je iets mee moet
maar ik heb ‘m gemaakt, on-line
robotmens met afstandsbediening
losse draad terug op de lijningang
ik ben onbetaalbaar; wie niet?
 
het oude liedje (salsahne, 1997) met verloren uitzicht (opbouw, 2008)

Portalage

Met een demo van het programma MaxMSP een QuickTime-film ad random aangestuurd, opdat ie naar verschillende momenten op de tijdlijn springt, en tegelijkertijd de QuickTime-instrumenten getriggered met enkele andere random pulsen.
Helaas werkte de Jitter video-editor niet meer en kon ik de film niet vanuit het programma zelf vastleggen. Met een losse webcam beeld en geluid opgenomen met een beetje feedback en teruggebracht naar het oorspronkelijke, vrij kleine beeldformaat.
Het zou een compositie a la John Cage kunnen zijn, als ik de parameters gerichter af zou stellen, maar nu is mijn invloed in de analoge ruimte groter dan in de digitale geweest. Wat z’n charme heeft en door de improvisatie het eigen karakter bepaalt.

oorspronkelijke cameravoering: reijngoud