Peeter’s Place

Nieuwe schoenen, oude doos, super studio sessions uit de vorige eeuw, achtentachtig, Johannes B op de Mac in de herinnering van een analoge sessie aan de dwarsstraat zes jaar eerder. Archiveren en consumeren; de zak is leeg, de takken vol, alles dat overhangt, vrienden en familie.
Ongevraagde content die je het zicht op de ‘werkelijkheid’ ontneemt, een vorm van censuur. De mega chaotisch astronomische hoeveelheid muziek is een soort vervuilende hoorsoep in de oceaan van geluid. De scene houdt zich op tussen saaie fiction en vreemde werkelijkheid.

IJk

Was er niet bij, maar hier zitten ze, ingegraven bij de eerste deur op de Katendrechtselaan. De put zelf verder uit de gevel in de bestrating. Voor als we erbij moeten, de loodgieters dan.
Intussen in een andere keuken, een afzuigkap, een cv-radiator, elektra, een vloerrand. Bezig met het tegemoet treden van ‘s lands crisis (gewoon werken zo veel en lang als ‘t kan).

gietaar – geen beltoon

Default

Mijn brein in de ruststand? Dagdromen tegen kopzorgen. Op de pijn mediteren, masseren, masturberen? Verzin nog ‘s wat. Schouderkarbonadekankerkeelontstekingskoorts!
Ik zit in de zon, ogen gesloten, hoofd op een harde stenen rand, denk ‘tennisballentijd’ en hoor: een sportvliegtuig ver weg, een hommel nabij, een tram achter, een auto voor, voetstappen enerzijds, stemmen anderzijds, een verkeersvliegtuig over en uit de rust terug naar het scherm ter registratie. Ik zou ‘t ook op een mechanische schrijfmachine hebben kunnen doen, nostalgisch genoeg.
In je troostrijk afleiding gezocht genezing doorstaande, even zweven op Sweet and Dandy van de mijns inziens doorgaans wat melancholiek klinkende Toots en zijn Maytals; een samen te stellen lijst van verzachtende en verstrooiende muziek? Dat is mijn bibliotheek zonder de scherpe brokken die ik nu niet weggeslikt krijg.
Paardebloembladeren uit het gras geplukt voor dankbare konijnen, zwarte aarde plakt onder een vingernagel. Ze schieten er nu op elkaar met pijl en boog. De schedel wordt langzaam voller en drukt de gedachten in een benauwde hoek.

Traangas

Is er blijvend letsel? Er valt niets te lachen.
Ik dacht het te kunnen bagatelliseren;
het was niet als het snijden van uien, maar
ik heb er toch ook niets aan overgehouden?
Ze verborg haar gezicht aan mijn borst.
Niet zonder zonden, niet de eerste steen gegooid.
Duizend bommen en granaten in tweestromenland.
Nee, dáár vervalt beschaving tot beestachtigheid.
Vrijelijk leuteren in zachte gespreide bedden.
 
it’s no fun for anyone but me
 
Een straat naar de bossen, dat is een droom,
maar dan moet je thuis wel goed zijn.
 
Wind de kweller van de fietser
en de regen zijn valse eega.

Etre sujet à caution

Het verleden wordt rijker
door inflatie van het heden
De macht verschuift
maar tiert weelderig

Het leven is niet anders
dan een verstoorde droom
Je kamer ontsnappen
blijkt zo eenvoudig niet

De afgelopen dagen
bewaard in een la
En de jaren gaan
gestapeld in een doos

mijn beltoon inmiddels

€mist

Heb niet veel beters of nieuws te tonen; zat onlangs oude beelden te laden van videoband en plaatste stukkies op het net. Veel verleden van nageslacht, nu als in een vierde dimensie dimensie beleefd, al die jaren groei in één. We stijgen toch een beetje boven onszelf uit door al die techniek. Is dat goed? Is het niet slecht?

Bes

Voor altijd, voor Hans, voor de nazaten en naasten, de ijTunes herwerkt met huidige standaard. Het is nooit goed, niet af, het is zoals het is, niet van de verhalen, dingen uitwerken, veelal in opwellingen ontstaan en ‘afgemaakt’.
Later er meer mee gedaan, zonder doorgaans tot goeie combinaties te komen van woorden en klanken, er nooit zeker over. Het hoort thuis in mijn schets- en plakboek, voor mijn eigen plezier, heer Peeters.

 

Je kan in een gat vallen

Als het werk is gedaan
Duizend maal sterftijd
En toch weer beginnen

Een geluidskunstenaar
maait het gras niet
verbruikte zonne-energie

Volkomen leeg wezen
in glooiend landschap
Het huis breekt het hart

Diep in gedachten
Hevig in gevoelen

Pijn | lijk | ik | niks

 

Ik ga ondergronds, achterkamers, schuil