Verhalenhuis Belvedere op de RotterTram. Het was in alle opzichten een proefrit. Met een twintigtal gasten, familie van de uitbaters en lokale pers, en het achterste rijtuig leeg en onverwarmd, bleef er meer dan genoeg in te nemen, in de relatieve stilte van de krakende en piepende tram. We zwaaien als voorbijgangers.
Van Kralingen naar Zuid tot aan de Kuip en terug over de brug, naar West en wederom door het centrum naar Noord, Hillegersberg, uiteindelijk via de stad retour de remise in. Je komt ogen en oren tekort en het is voorbij eer je het weet, zeggen ze. We moeten nog af- en uitruimen, het vaatwerk schoon mee terug, en de techniek ingepakt.
Kan het nog beter – leuker, lekkerder, langer?