In het harmonieuze geweld
van de strijd tussen koper en hout
was de speelse fagottiste
met de ronde buik
nauwelijks te horen.
Ze vond de plaatjes leuk
Ik verdween
in dromen van voorheen
van ronde dijen
en kleine borsten
Van de Veerlaan
Daar gaat ons vrije veld en uitzicht, straks op nieuwe buren, anders dan de varkens die er waren voor de buurt en de slacht. Ze hadden dit blok met Henkes’ huis niet moeten slopen; de historie droop er vanaf.

Zonnevlekken
We passeerden elkaar zwijgzaam enkele keren direct achtereen precies in het smalste stuk van de doorgang en dit deed me aan als een scene van Tati. Ik moest ook lachen om het nieuws dat gisteren niet het record van 1948 voor de natste dag is verbroken, waarbij de beelden van ondergelopen huizen werden getoond. Het is als tweede of derde worden, misschien zelfs helemaal naast de medailles grijpen.
Zou dit ons kunnen overkomen, geen dijkdoorbraak, maar overstromende riolen? De kruipruimte een zwembad, de tuin een moeras, een stromende beek in het slop? Kans op kortsluiting, maar wellicht met een enkele groep uit nog stroomvoorziening voor de essentiële apparatuur. Gewoon doorwerken totdat elektromagnetische stormen dit ooit onmogelijk gaan maken.
We ondervinden nu al sterke vertraging in ons netwerk; is iedereen op of met vakantie? Groei van zitvlees blijkt geen vanzelfsprekendheid. Slapen en broeien op de troon, handen aan het stuur.
Alsof het een spoorkaart betrof, hebben we het glasvezelnetwerk met rechte lijnen en hoeken en van 45˚ getekend op een al behoorlijk schematische ondergrond. Om te veel compromissen te moeten sluiten hebben we daarin zoveel mogelijk informatie weggelaten; dus geen bebouwing en zeker geen water- en autowegen, waarlangs veel van die kabels getrokken zijn.
Limburger steak
Ik heb de zon gezien, de maan en sterren, weet de plaats van de aarde in het heelal, ken bergen, heuvels en dalen, bomen, planten, dieren en de mens. Je zou denken dat het genoeg is.
De ogenschijnlijk lege zip weggegooid en toen weer uit de prullenmand gevist, waarop ie ineens wel uitpakte. Toevallig had J. laatst iets dergelijks, toen hij een map met foto’s die leeg leek had verwijderd en na ‘terugzetten’ ineens de gezochte bestanden bleek te bevatten. Apple heeft er nog een te schillen, kennelijk… wachten tot Sint Yosemite?
Na elke twee uur gaan over Limburg’s wegen een pauze. Op en neer, om en te na, een hele dag is genoeg. Geboren en gespeelde Italianen teisteren de oren in de warme avond. Ik moet de lucht klaren.
Masochisme

Is de stad ooit stil? Als je kijkt wellicht.
Tegenwind, neerslag. Zonder pijnstillers,
de verzachtende omstandigheden.
Vrijwillig slaafs? De vleugels verloren,
niet meer onder water kunnen ademen,
nooit meer los van de grond komen.
Je zoekt het op, het komt naar jou,
het zingt vals rond en blijft drijven.
Je kan je er niet aan vastklampen
en toch sleept het je durend voort.
Het was een grimas, geen grijns
waar hij zich bewust van werd,
in hopeloze emoties verdrinkend.
Dacht leeftijd te sparen voor later.
Niet een hard en eindig bestaan
was wat hem voor ogen stond.
Geluk blijkt niet lang houdbaar.
Was hij reeds verleden geweest?
Gevuld & gevoegd
Niet beter weten? Onder de maat of met mate presteren?
Het huis is je meester!
Geen denkwaardige dag, maar volzonnig uiteindelijk.
Je doet het erbij, ernaast.
Gelieve de principes van de astronomie, bouwkunde van ruimte en tijd,
niet emotioneel te benaderen: de heldere geest fietst zinovergoten
langs verleidelijke afslagen met datzelfde onvervulde lichaam.
Bankier van immateriële waarde, ondernemer in dromen,
prins van lust & lijden, getuige van de eeuwigheid.
Van onderen

De spoelbak in de keuken geïnstalleerd en aangesloten; vakmanschap is (geen) huismeesterschap, of zoiets? Kennelijk is dit geen vetpot; afval te scheiden.
Een oude douchekraan die ik negen jaar geleden al eens opgepoetst en iemand aangeboden had voor z’n tuinhuisje, maar vervolgens op de plank bleef liggen, kan voorlopig z’n dienst doen. Geen idee hoe ik aan dit ding kom; overgebleven van een andere klus? Op naar de volgende!

Poepstoel
Al was ’t maar vanwege de teint. Het gat in de zitting is te klein om verkleuring te voorkomen. Schijt aan het ontwerp, het dient een doel en je kan er aan gaan staan. De zon scheen voor niks in het leuterpaleis, de stilte verstoord door de perverseling die er stond te zagen, schaven, boren en schroeven. Het stof nog in en over hem. Decouperen, frezen, gronden en het ziet er niet meer uit. Poten voor een goeie bak.
Multitaskforcequit
Je kan wel een computer bestellen en de rom van een telefoon flashen, terwijl je intussen provincie- en waterschapsgrenzen aan een kaart toevoegt, geld regelt, met anderen communiceert en de derailleur van je fiets herstelt – we gingen niet met de voeten stemmen – maar een gedicht te snel lezen?
Er gaat van alles mis, het word je betaald gezet, het is te veel werk, het is te omslachtig, een puinhoop, vergeet welke dag het is en wat voorrang heeft. Hopelijk zijn er genoeg die hun kop erbij houden.
Om oud ijzer
Maar het is voornamelijk nieuw aluminium en om op te bouwen! Tussen de en het bomen werken aan gezichten van mensen en hun woning, holle hal op zuid, met hout en schroeven. Het kan hoger, het was zwaarder, het werd later en het oogt beter.
Foto: Joop Reijngoud