Berichten

Geplaatst op

ik moet helemaal niets

Op het moment dat ik wilde gaan hoorde ik een vreemde bonk, maar zag niets in huis dat mij kon verontrusten. In de tuin zag ik ‘m op z’n rug liggen: de spreeuw die tegen het raam was gevlogen, de borstkas snel op en neer gaand, de ogen af en toe knipperend, maar verder roerloos. Ik liet hem, een slachtoffer bij voorkeur niet verplaatsen; het ‘humane’ ding te doen zou zijn het dier de nek om te draaien en hem aldus verder leed te besparen? Maar was dat wat het wezen zelf zou willen? Die hangt instinctief aan het leven.
Ik moest ook nog het motorblok schoonmaken, had ik beloofd, gemorste olie naast de vuldop, die er niet goed op bleek te zitten. Toen ik ermee klaar was  en terug de tuin in liep, zag ik de spreeuw weer op zijn pootjes terecht, vluchtend en fladderend in een hoekje bij de bloembakken. Die was er fraai weer bovenop gekomen. Hij wilde liever niet op de foto.
Onderweg overdacht ik het buitenmaatse; wat ik aan gekte te horen had gekregen, dat ie een toneelspeler is en de halve wereld heeft. De andere helft is de onbeheerste duistere kant, daar kan je beter niet van weten. Ik weet ‘t wel en sta niet aan zijn zijde, kom ‘m niet te na. Weldra was ik hem vergeten.

Geplaatst op

Over zelfmoord

De meest trieste weg door een van de armzaligste wijken van de stad naar de intens sombere tandartsenpraktijk, waar je sowieso al niet voor je plezier kan komen, stemt onmiddellijk af op duistere golflengtes.

Zonder al die zwartgalligheid denk ik terug aan jonge jaren waarin de overweging van een zelfgekozen dood doorgaans eindigde met de gevolgtrekking dat je er moed voor nodig hebt, als je het niet doet in pure wanhoop en verstandsverbijstering.
Waarom wachten op iets dat ooit komen gaat en de futiliteit van het leven je ontmoedigd iets te weeg te brengen, of je je realiseert dat het meest vriendelijke voor deze wereld een niet bestaan is? Het bespaart erg veel energie die voor onbewuste processen nodig is.
Feit is ook dat je er nooit spijt van kunt hebben, wat wel geldt voor dit en al het andere dat je nagelaten hebt, een voortdurend groeiende hoeveelheid vergissingen, misverstanden en foute beslissingen.
Als iedereen het doet, zijn we er mooi klaar mee.
Geplaatst op

Op je gemac

Ik tuur me luurs op de Nederlandse spoorwegen, met iconische ogen en vormgegeven kopfschmerzen. Ik kan ’t feitelijk wel, maar figuurlijk is het vet bakken. Nog wat in deze zure melk te brokkelen? Er is hooguit Turkse yoghurt of Griekse kaas van te maken, of doe ik die ouwe demokrieten dan tekort?
Intussen mailt ‘t voor geen meter, komt er niets binnen en krijg ik ‘t de deur niet door. De dingen schoppen me de scheen. Schoon genoeg van gestress en deadlines voor nu. Morgen is ook een dag.

Geplaatst op

Kijk en zie

Het was misschien al langer bezig of niet eens het eerste, het lied waarmee ik de dag in mijn hoofd begon: Lo and Behold van Bob Dylan. Niet omdat ik ‘m gisteren nog beluisterd had (laatst afgespeeld op 16 mei 2014), dus is er iets in de tekst dat mij er op deed komen?
Ik weet van uit mijn jonge jaren nog het moment dat ik mij voor het eerst bewust was hoe het werkte: gedachten bij omstandigheden waarin ik op dat moment in verkeerde, riepen een songtekst en bijbehorende melodie op. Teksten zonder muziek waren aan mij niet besteed. In die tijd waren het er overigens heel wat minder dan heden, een vrij beperkte keuze dus.
Dylan legt de klemtoon op behold andersom en heeft ‘t uiteindelijk over looking for my lo and behold; the man’s a mystery! Get me outa here, my dear man! Misschien dacht ik aan ‘low’, wat in dit verband nergens op slaat, behalve dan op iets dat in mijn gevoel wel opspeelde.

Ene Greil Marcus schijnt een boek te hebben geschreven over (in feite) de geschiedenis van de Amerikaanse folkmusic, waartoe hij vier songs van Dylan’s Basement Tapes, destijds alleen illegaal te bekomen, analyseert, waaronder de betreffende tekst.
De Tapes zijn als het ware die Amerikaanse muziekhistorie in een flinke notendop. Het zal er weinig toe doen voor mijn vraag, al ben ik wel geïnteresseerd in wat ie er over te vertellen heeft; dergelijke interpretaties worden door anderen ook afgedaan als (ver) gezocht.

Geplaatst op

Wolken aan de lucht

Pallets retour zonder statiegeld, ik terug zonder resultaat. Om het artikel 14.78.945 te verkrijgen, de Zuidas beter in beeld, alle dames tevreden, de pui in de picture. Een druilerige herstart, af en toe fiks gedonder, de teller terug op nul. Het scharniert erom.

Geplaatst op

N-wegen

Twee uur rijden en dan steeds een kwartier rusten, over het onderliggend netwerk, dat wat geen hoofdwegen zijn. Binnenkort razen over de digitale snelwegen met meer breedte en vermogen? Het is nu langzaam rijdend en stilstaand verkeren.
Pech onderweg of verkeerd gereden, zomaar een uur verloren, plaats om te overnachten, want we redden het vandaag niet meer. Het zal de dag morgen tekenen.

Geplaatst op

Kranig

Bijna 2700 kg aan gipsplaat naar boven gehesen en wij sjorden ze uit de strop. Het was lang wachten tot ze van Monster met het monster op de Kaap waren. In de tussentijd had ik nieuwe kaarten kunnen tekenen. Grommend in je romp, het leven in weerstand, met tegenzin, zonder overgave.

Geplaatst op

Azelo

Daar waar wij onlangs aan voorbij gingen. Ik kan ‘t mij niet herinneren, vergeet nog wat; morgen niet, hopelijk. Çe que j’ai fait, çe soir la. De vrouw in kwestie. Sommige zaken bleken niet praktisch. Laat die computers ‘s nachts aanstaan en het komt goed. Domme honden.

Geplaatst op

Verzandbeek


De gemeentegrenzen in de kaart kloppen op zich; is ook te zien op de topondergrond die erin zit. Alleen vallen op diverse plaatsen de getekende snelweg en met name de afritten niet samen met de ondergrond, de luchtfoto niet met de topkaart, en de gemeentegrenzen niet lekker met deze beide bronnen. Kortom, ook de gemeentegrenzen lopen hier en daar niet waar ze precies moeten lopen (bijvoorbeeld door het midden van het Julianakanaal).
Als het op die precisie aankomt, moet er nog een hoop aan deze kaart gesleuteld worden. Nu klopt het én niet met de foto én niet met de topkaart. Op die laatste is goed te zien waar de gemeentegrens moet liggen, dus dan ook werkelijk in het midden van het Julianakanaal, zoals de landsgrens hier ook meestal door het midden van de Maas gaat. Ik heb de foto een beetje verschaald en opgeschoven en dan stemt ie aardig overeen. Dan zie je dat de getekende snelweg vooral tussen Berg en Urmond er naast ligt, een stuk waar de gemeentegrens er vlak langs loopt en vervolgens precies over de afrit bij Urmond; hier gaat de gele stippellijn er een eind westelijk van.

Geplaatst op

Rond je Kaap!

Zo, ik ben er al weer geweest. Vanmorgen gebeld door PDK, die bezig zijn met de elektra op twee hoog. Waar de dozen (voor de spots) in het plafond te plaatsen? Ik heb dat met de monteur afgestemd. Op zolder heeft ie de badkamer verder gedaan, een lijntje voor de buitenlamp (naast de deur) getrokken, en de contactdozen in de nok geplaatst. Een leiding aan de andere kant van de deur moet nog in de vloer weggewerkt en ik wees ‘m op het ontbreken van een aansluiting voor de afzuigkap. De lichtinstallatie in het plafond van twee hoog wordt aangesloten op de dimmerpack die in de wc bij het kantoor hangt met een regelaar op de verdieping zelf. De bedrading voor de intercom van het gastenverblijf ligt er al, van de nog loze leidingen in het plafond uit een vorige installatiefase kan er een gebruikt worden voor de dozen van de ‘kroonluchters’.
Eerst moeten de laatste metalstud voorzetwanden en de overige wanden (twee hoog) worden geplaatst voor de rest. Dan het systeem voor de geluidsinstallatie. Is draadloos, zoals ik al eerder opperde, toch het meest haalbare? Daarmee houden we het idee van kopfoons direct op de mediaspelers (zoals bij de postkasten) over, als individueel systeem naast een algemeen over de speakers.
Dan voor vrijdag: er gaat ’t nodige ‘lawaai’ geproduceerd worden. De limiter op 75dB gezet met de voor ons gunstige meetmethode lijkt afdoende; geen verlaatje en alleen tussendoor de deuren open? (Het wordt mooi weer en een volle bak, schijnt het.) Ik ben er niet bij, maar kan wel van de week ’t een en ander voorbereiden. De mensen van de muziek gaan nog contact met me opnemen.