Zonde


Is ‘t geen Turks naaiatelier?

Voor alles wat ik laak en laat
Vrienden gebruikt voor genot
Tijd en energie in een zwart gat

Tegenstrijdig


Foto: Joop Reijngoud

Allereerst ff zeuren: mensen zijn doof of hardhorend en star. Dan is ’t zus, dan is ’t zo.
Ondanks hondenweer er toch op uit geweest, keet in de stad. De wind was niet zo hard als gisteren, in staat de mobiele studio te doen bewegen; ongehavend gebleven.
Ik had droge sokken mee, maar extra handschoenen vergeten, zodat het terug naar huis koud was. Hard doorfietsen wilde niet lukken door de vele verkeerslichten die me geen groen gaven. Een kilometer voor het einde scheurde m’n velg; laatste stukkie lopen.

gedacht•e•e•xperiment


toen we gezamenlijk op zolder zaten na de keet in kralingen, had ik kunnen opmerken, als in een toneelstuk, dat ik wilde dat we hier samen als een gezin woonde, de twee vrouwen en twee mannen en de derde man, de opa, die niet weer is gekomen sindsdien.


het kan toch ook aan ons liggen, de ouders… de freaks! maar de dingen doordenken is niet eenvoudig. kiezen we als vanzelf de makkelijkste weg? wat als anderen er van wakker liggen?

niet voor niks?

aldus verdedigt de minister de kust en wij zijn vandaag de voetveeg van de kunst. which girl’s got me by the balls, and it ain’t no fun?
wist u dat ik een uitstekend kenner van de kennis ben? het is vrij verkrijgbaar, maar aan alles wat zonder kosten komt zit een luchtje. in de aanbieding is onze hebzucht.
je kan belijdend en vals meezingen zonder afbreuk te doen aan het lied, maar zing het ze voor en er blijft niets van over. schoenmakers en leesten hebben we niet veel meer.

Wederopbouw


Foto: JR. Het team in beweging, in huis en zon, in gedachten.

Ook vandaag verraderlijk bevroren fietspaden her en der en onderlangs de dijk is altijd tricky. Er komt hier veel vocht vanaf de rivier binnen, slaat vrolijk neer op koude oppervlakken zoals auto’s, met als resultaat ondoorzichtige ramen en vastgevroren deuren aan de waterzijde. Ik had een koude tronie ervan, maar de zon stemt toch vrolijk. Op de zolders uit en thuis is het lekker warm.

op ze naad

we sloten af, een jaar, een dag, een verzekering, het huis, de werkzaamheden, het overzicht, de boekhouding, een voornemen, de computer, en aan, luidsprekers, bij gelijken, in de rij, voor oliebollen en ander eten? ik dobbel, omdat geen god het doet…

Op de koop toe

Hold your horses! Ik zie t echt niet zitten. Ik baal van dit soort kutwerk. Het hoeft niet allemaal leuk te zijn, maar de afgelopen tijd was het niet anders dan sjouwen en rotzooi ruimen. Naarmate de dag nadert dringt het tot me door en waarom ik er tegenop zag. Vind het inmiddels een waste of time and money.

Intussen heb ik ook last van mijn (rechter) schouder. Het zal een combinatie van het computerwerk, een slechte nacht, en, wie weet, het voornemen voor 2016 zijn, maar het verlamt een beetje. Misschien komt ’t weer goed, maar ik waai nu met de wind mee.

eerste dag van christusmis

die zit erop; vastgeplakt, met een hete bout in je kop. het niveau is er niet mee te regelen. de eigen kerstsfeer is toch ‘t makkelijkst te verteren. het ergste, het beste, het lelijkste, het lekkerste, het fijnste; ik houd mij op de vlakte over wat ik over mijzelf afroep.
zeldzaam gewoon een testosteron gedreven aarshol, zelfbewust van z’n dierlijke driften en oncontroleerbare angsten, de afkeer van de kleinburgerlijke sentimenten waarmee je bent volgepropt. zoveel ballen als ik al uit bomen heb gelopen de afgelopen week.
ik zeg mij onledig te houden met de muziek en teister andermans oren met het open aanbod, desgewenst ongevraagd, klassiekers voor de traditie en alternatieven ter variatie, verslingerd aan en uit de hoogte vanonder het dak dat schuilplaats biedt.