Contrastarmoede

Commentaar van het projectbureau op de kleurcontrasten in de onlangs geleverde deelkaarten, maar die schiet enigszins het doel voorbij. Dat tekst goed moet contrasteren is duidelijk, maar er is geen blauw voor het water dat voldoende contrasteert met het geel van de ondergrond behalve de donkerste. Dat verstoort het onderscheid met het gebruikte donkerblauw, dus een oplossing lijkt het geel weg te laten en de gemeentes langs de Maas slechts aan te geven met grenzen en namen.
Blauw en grijs zijn hoe dan ook niet in een aanvaardbaar contrast te krijgen, tenzij met de lichtste grijs en de donkerste blauw, of andersom lichte blauw met donkerste grijs (is bijna antraciet). Overigens zijn ook alleen donker- en hemelsblauw voldoende contrasterend op wit, maar er is naar mijn weten in de huisstijl cartografie niet vastgelegd dat al het water een van die kleuren moet hebben. Ook voor grijs (wegen, bebouwing) op wit geldt dat alleen de donkerste grijs en zwart voldoende contrast geven.
We werken nu met de rgb-kleuren van de rijksoverheid, bedoeld voor gebruik op schermen/het web. Voor drukwerk is er het cmyk-palet, wat wij in het verleden nog wel inzetten, toen kaarten daadwerkelijk werden geprint/gedrukt. Pdf’s, die zowel op schermen als in prints gebruikt kunnen worden, vallen er een beetje tussen, maar het is voor ons nogal arbeidsintensief als we ook weer in cmyk zouden moeten werken – een soort dubbelboekhouding.

Chemie

Hannibal weidde uit over de verschillende traditionele muzieksoorten in Syrië en stelde de uitdagende vraag waar die traditie in Nederland gebleven is. Moeten we op zoek naar brengers van het middeleeuwse lied, of gezang van latere eeuwen? Een prettige bijeenkomst met goede muzikanten, een niet te volle zaal, en meer dan voldoende te eten. We hadden we de nodige tijd nodig om de hele boel op te tuigen en af te stellen met al die akoestische instrumenten. De nieuwe standaards bewezen hun nut. Fijn dat het vooral luisterrijk was en we slechts naar elkaar te kijken hadden, niet afgeleid door beeld van buiten. Een beroep op het voorstellingsvermogen en richtingsgevoel.

een instrumental van Kimya

XX

Come and spent your time, and money, at the People’s kitchen in The house of stories Belvédère, Rotterdam – happiness, blissfulness, togetherness…

Poliana Vieira & Armindo Pires

Sodade

Quem mostrava esse caminho longe?
Quem mostrava esse caminho longe?
Esse caminho pa São Tomé

Quem mostrava esse caminho longe?
Quem mostrava esse caminho longe?
Esse caminho pa São Tomé

Sodade, sodade
Sodade dessa minha terra, São Nicolau
Sodade, sodade
Sodade dessa minha terra, São Nicolau

Quem mostrava esse caminho longe?
Quem mostrava esse caminho longe?
Esse caminho pra São Tomé

Quem mostrava esse caminho longe?
Quem mostrava esse caminho longe?
Esse caminho pra São Tomé

Sodade, sodade
Sodade dessa minha terra, São Nicolau
Sodade, sodade
Sodade dessa minha terra, São Nicolau

Se vou escrever muito a escrever 
Se vou esquecer muito a esquecer 
Até dia que vou voltar 

Se vou escrever muito a escrever 
Se vou esquecer muito a esquecer 
Até dia que vou voltar 

Sodade, sodade
Sodade dessa minha terra, São Nicolau
Sodade sodade
Sodade dessa minha terra, São Nicolau

Sodade, sodade
Sodade dessa minha terra, São Nicolau
Sodade, sodade
Sodade dessa minha terra, São Nicolau

Sodade, sodade
Sodade dessa minha terra, São Nicolau
Sodade, sodade
Sodade dessa minha terra, São Nicolau
Sodade, sodade
Sodade dessa minha terra, São Nicolau

Amandio Cabral / Luis Morais

X

in een poging de dag te rijmen
tot een betekenisvol werkstuk
laat, ver, in wind, op water
met de voeten
de begane weg
ergens heen of vandaan

met koffie, in de zon
oren ruisend, galmend
de bekers klinkend
het verhaal verteld

Summer repeat

Natuur of landschap? Rond de 52e breedtegraad en 4,5 lengtegraad.

In een wereld vol gedachten 
in de ongerijmde verhalen
waar woorden dansen in de wind
waar zin en onzin versmelten: 

Soms leidt intelligentie tot grootse daden, 
uitvindingen, ontdekkingen en creatieve parade zaden, 
maar soms kan het leiden tot destructie en pijn, 
wanneer we verstrikt raken in ons eigen brein.

(ChatGPT)

Alrewaq #33

Als vanouds met oude vertrouwde en nieuwe/jonge gezichten, bekende en verse beelden, klanken en geuren. Hoge temperaturen, verfrissende en benevelende dranken, woorden en muziek, komende en gaande kunstenaars en tentoonstellingen; een beproefd recept.

Odai Al-Hayek, Yaman Suhem, Kinan Abuakel

Biotypisch

De Nederlandse zomer. Het steedse leven. Een duurzaam verblijven.
En Anglais, s’il vous plait! People really get old.
Mijn opa zou nooit de kleding dragen die hij aan de man bracht.
We dragen ons haar achterover, gekamd.

De euvele gedachte dat we iets teweeg brengen in tijd en ruimte.
De hemorroïden van Gilgamesh een epos.
Het woord volgt de gedachte, de geest volgt het lichaam, willig.
Onze vleugels zijn stugge bedenksels.

Wint energie op zee?

We lopen kennelijk voor op schema en halen zoveel energie uit wind en zon dat de export ervan voor negatieve prijzen gaat; zo verdienen we onze investeringen niet terug. De marktwerking een beetje terugdringen? Sorry for the animals and other life.

Wat gaat er wel goed? Investeren in de wapenindustrie om munitie te kunnen leveren voor het oostfront? Onze levensstandaard en de pensioenen dienen te worden behouden, of beter verdeeld, verhoogd, overkapt; we hebben een hoop te bouwen. Vertrouwen.

Sjaimaan #1/2

Vrij willig

Hoe gaat ‘t? Goed! Iedereen kent iedereen. Zit je lekker, lekker rustig, snap je het helemaal? Maar kansspelen op een lege maag is niet lang vol te houden, als is dansen op een volle.

De betaalde krachten werden traditiegetrouw geacht de onbezoldigden vandaag in de watten te leggen, maar dat viel sommigen nog niet mee. Zitten, lopen, insteken, af laten glijden.

Trio EnCanto

Kolibrievlinder

Mijn camera niet snel genoeg, maar ikzelf evenmin, om het diertje scherp in beeld te krijgen. Een beetje biodiversiteit in de buurt. Een welkome afwisseling van de internationale spoorverbindingen die in kaart gebracht moeten worden. Hoe virtueel is dat?

Wanorde neemt altijd toe. Sterven en uiteenvallen, het verschil tussen verleden en toekomst. Niet per se de weg van de minste weerstand, of de simpelste oplossing als de beste. Een verlangen naar wat betere tijden lijken te zijn geweest. Als je maar niet denkt dat het waar is.

Alleen met het ongedierte, je zou een ander kunnen zijn, een fantasiebeest, een sprookjesfiguur, een verzonnen karakter. Niet meer ophouden te vertellen, over vermeende gebeurtenissen en bekende zonden, bevriende vreemden. Soms zijn het engelen.

gisteren