Categorie: arbeid

Geplaatst op

Was dat nou zo moeilijk?

De dingen die gewoon gedaan moeten. Beslissingen genomen op intuïtie, want nadenken gaat te veel tijd kosten. Je kan ‘t achteraf herstellen. Dan zei de docent dat het zoiets was als een vrouw per ongeluk zwanger maken en daarna abortus laten plegen.
Ja, dat dee je dan!
Ik rook wel gas, boven in het pand, maar dat was omdat iemand een pit op het fornuis daar open had laten staan. Resetten. Kan heel handig zijn, maar in het zicht van een verloren strijd gaan we risico’s nemen. Dat zou je nooit doen met de zekerheid van een hiernamaals.
De tijd snijdt me in de vingers, steekt me door het hart, mangelt me met emoties op verkeerde plaatsen en momenten, breekt en scheurt lijf en leden, doet beginselen wankelen, ongeschreven regels roesten en maakt beloften tot het koord om je nek.

Geplaatst op

Booz, maar bar

foto: JR

Een prachtig schouwspel ‘bij nacht’! Machtige schaduw op het plafond. Het is een propeller om die lampas!
Ook de slechts half brandende lichtslangen doen ’t best zo en de ramen zitten er passend in. Aldus geprojecteerd blijft de vuiligheid onzichtbaar.
Is er genoeg plaats voor alle Chinezen?
Maar zonder de Bulgaarse krachtpatserij van Kamen, Daniel en Ivo hadden we ‘m niet overeind gekregen.
Wat een contrast met de puzzel bij daglicht, waarvan het meisje met de ‘dikke’ armen aan de kade leek weg te kijken.
Fijn aandenken aan deze succesvolle operatie met fysieke ‘uitdagingen’. Ik zit er een b’tje doorheen, maar kan dit nog lekker online zetten.

Geplaatst op

Pijpgenoten

Of ik nog blog, vroeg Rein. Elke dag. Hier is de foto:

Ik wilde ‘m eigenlijk niet staand, maar schoot ook ‘stoer’ vanuit de heup, of de knie eigenlijk, en er meerdere keren naast, vanuit het gat in mijn broek, zei hij nog. Moest er ook op, maar de tegels en het licht zijn anders. Zonder poespas, het is wat het is. Precies naadje!

Schijt, vier keer terug om andere spullen en vier keer schijten uit (‘t achtereind van) de rug, dat spul. Het viel op z’n plek, al het hemelvocht, de verschillende gebeurtenissen, en we zouden spoelen met rioolwater, dreef hij vrolijk over. Ik moest op voor de volgende warme maaltijd.

 

Geplaatst op

Opgetoogd!

Ik had kunnen weten dat ’t me niet zou lukken om de watervoorziening in een dag te klaren. Uit ervaring met mijn gekluts en onervarenheid met keukenboilers en oude togen. Je begeeft je op onbekend terrein, glad ijs en in een mijnenveld. De voldoening laat op zich wachten, het vertrouwen is niet rap hersteld, maar de moed evenmin opgegeven. Lekwater opgedweild, de kraan dicht, en een teiltje in de kierende bak.

Een wetenswaardigheid.
Het testosterongehalte is van invloed op de afweer; hoe hoger de hoeveelheid testosteron hoe slechter de afweerreactie. Mannen worden daarom oha eerder geveld door infectieziekten, vrouwen lopen meer kans op auto-immuunziekten. Evolutionair misschien te verklaren doordat mannen meer risico liepen gewond te raken en een zwakker afweersysteem voorkomt dat wonden gaan ontsteken.

Geplaatst op

Een voorspoedig boekjaar!

Ik verbaas me steeds meer over de nogal administratieve beleving van tijd en gerelateerde data onder moderne mensen, terwijl het gevoel voor seizoenen en natuurlijke kringloop wat verloren lijkt. Is misschien lastig in onze gedifferentieerde, centraal verwarmde cultuur. En het weer doet de winter nog niet voelen.

Content als ik evenwel ben met de samenwerking, hoop ik eveneens dat deze in de toekomst zal blijven bloeien en vruchten afwerpen.
Ze mogen ons navolgen, als wij hen maar voorblijven!

Geplaatst op

Beeldtoon

Eindelijk Illustrator weer aan de praat, zij het als trial – heeft me uren gekost (voordat bleek dat het om een Java-update ging).

Dus nu kan ik laten zien hoe lelijk ’t is, die oranjerie.

Heb ook als voorbeeld die pov waddenzeedijk opgeknipt volgens de geleverde afbeelding. Wat me opvalt is dat die andere twee afbeeldingen een nogal afwijkend beeld geven van de trajecten die we in de nHWBP-kaart had staan (zijn overigens ook niet compleet wat betreft de piping, wat alleen een stuk langs de IJssel weergeeft).

Geplaatst op

Toeval bestaat niet, toch? 

Vorige week voor overleg in Noord omtrent ‘Water in kaart’, maar vooral ook om daar de computerij op poten te zetten. Alle apparatuur is weg van de Maaskade (op die oude G5 na) en ik heb de oude 27” als tweede beeldscherm aan de nieuwe 27“ iMac ‘van de zaak’ gehangen (werkt fantastisch – mooi spul, Apple*). Verder de nodige software (CyberDuck) en de printers geïnstalleerd. Op zolder de adminiMac en het olifantje. Ik heb een oude 24” mee naar huis genomen (waar de jongste nazaat nu via Windows XP in Parallels een oud StarWarsspel op speelt).

Vandaag naar Den Haag geweest voor overleg en het brengen van de geprinte en ingelijste kaarten. Hebben we het over de eigen site, dat we daar de nieuwsrubriek uithalen – want het oogt natuurlijk zieltogend als daar maanden oud nieuws op staat – en gesteld dat het ontwerpen van een goede site een kunst apart is. Vormgeven is een ding, maar een goede gebruikersinterface kunnen bedenken toepasselijk voor een onderneming of organisatie en z’n beoogde klanten is het ei van Columbus. (Iedereen lijkt tegenwoordig webstekken te willen/kunnen/moeten bouwen, ook de Utrecht-connectie heeft dat inmiddels aan z’n kunsten toegevoegd.)

Af en toe ook wat doen op Katendrecht en een paar stevige projecten (RWS Limburg, Windenergie op zee, Wib, nHWBP en nu Wik) voor de cartografie. Intussen ook het nodige gereedschap rijker sinds het verscheiden van de schoonvader, dus ik kan met een kofferbak vol machines en overig tuig ‘overal’ aan de slag. (Niet in de laatste plaats gewoon in eigen huis!)

*) Onlangs crashte de nieuwe iMac en leek het een videokaart-issue waarvoor die machines door Apple werden teruggeroepen. Het apparaat braaf naar MacPartners gebracht en die verder naar Apple Nederland, maar toen dat niet de oplossing bleek, hebben ze de harde schijf vervangen en de originele doen verdwijnen. Nauwelijks back-ups van het werk, dus al(?) die noeste arbeid is grotendeels verloren gegaan. Bestanden voor opdrachten waar ik niet in gekend ben vielen natuurlijk ook niet bij mij te halen. Sindsdien wordt wijselijk Time Machine gedraaid.

Geplaatst op

Hairy Odd Ball?


© JR.
Hij schreef:

Arrie Otters werkbal

“sch
aafman”*

Associatie met mijn scrotum? Zou kunnen, toch? Er is een oude bruine sfeer, schemerlamp en schemerlicht, ouderwets handwerk in schaven op schragen en plots is daar de lift, als de Tardis van dr. Who, mét een houten randje! Buiten in hetzelfde vaalblauw dringt de moderne stad zich op. Ik kijk zonder bril, – slaap en zaagsel in de ogen, geen krullen in mijn haar – mis wellucht overige details in het lichtgeschreven gedicht: object trouvé! Waar je je lol van kan hebben…

*) En dan denk ik vanzelf aan onze vroegere buurman’s gevlerkte vraag:
“Zeg, heb jij (al) de nieuwe Stanley-schaaf!?”

Geplaatst op

Niet zo

foto: ©JR

Alsof ik niet in de gaten had wat er achter mijn rug gebeurde. Met een nek als van een schildpad. Maar ik was in mijn element, problemen oplossend die ik in zekere zin ook zelf veroorzaakt had. Knurft!
Nee, dan mag je jezelf niet serieus nemen. Natuurlijk wil je gewaardeerd worden, maar kan je ’t verdienen? Het valt overigens mee met de tekorten; het bloggen is ter compensatie en ’t moet niet (te) openbaar, alleen voor ‘genodigden’. (Liever blijf ik anoniem.)
Want wat zijn er al veel ongekende schrijvers en dichters; daar heb ik niets aan toe te voegen. Het is mij veel te zelfingenomen. Sommige mensen hebben echt iets te vertellen, andere weten het mooi te brengen, en de rest verzint wel wat. Ik dus niet. Voor m’n eigen plezier…