Droevig slot, maar met een hoopvolle toon,
voor de toekomst, in het hart, van Rotterdam.
Het valt niet mee, maar ach, valt dat tegen?
Nog niet geheel uit het verdriet van verlies,
nu ook een goede vriend is overleden.
Mijn ongeluk is (ter vergelijking) een zege(n)
in de schaduw van het zijne en zijn partner.
Door ziekte van deze en gene en overig ongemak
ligt het echte verbouwen al enige tijd stil,
maar de moed wordt niet opgegeven.
Zien & spreken, over kunst- & stadswerk,
met tekst & uitleg, lijkt me een goed voornemen.
Het venijn zit in mijn staart
die me tussen de benen hangt
en de nieuwe grote beamer aan het plafond…
(7, 5, 3/1)