De oplaadbare koplamp van m’n fiets bleek leeg, maar ik had nog het zaklampje dat we ooit allemaal van de onvergetelijke, net overleden oom Jan hadden gekregen, dat mij al eerder uit een soortgelijke situatie had gered. Nu had ik echter toevallig bij het van huis gaan een post-elastiek van de straat geraapt dat het ideale bindmiddel bleek voor het bevestigen van de lichtbron op het frame. Ga niet zonder!
Moet ik er verder nog wat mee? Het is fijn dat ik opgewekt blijf ondanks het lichamelijke getob. Misschien is het de achillespees en daar moet je mee uitkijken, zei Myriam. Heeft Cor ook gehad en die moest er uiteindelijk aan geopereerd worden. Ga ik ‘m in meer dingen achterna, nu m’n gehoor weer wat te lijden heeft, met dat resoneren bij harde geluiden? Donderdag naar de huisarts.
Ik stelde nog voor toch maar eens het driedaagse weekeinde in te voeren (vrijdag, zaterdag en zondag), voor al die geloven op ons kussen, en omdat we aan vlijt ten onder gaan. Naar aanleiding van wat geleuter met vriendin over weekdagen en een overeenkomstige dag van geboorte die daarom m’n favoriet van de zeven is. In het licht van de eeuwigheid ‘belachelijk’. We gaan elkaar zien die dag.