Ik twijfelde

Of ik het met de ou zou doen of voor het gemak alleen de o. Vond het eerste te opzichtig engels, of is het misschien gewoon de wet van de menigvuldigheid, dat wat je het meest ziet? Overigens was mijn eerste nieuw aangeschafte Apple een Colour Classic; chique! 

(De Engelsen hebben het wellicht van de Fransen (Normandiërs), verbasterd van couleur. Heb ooit een stuk van een interessante meerdelige documentaire bekeken over de ontwikkeling van de engelse taal vanaf de vroegste tijden tot op heden, waarin de drie eeuwen diepgaande invloed van het Frans op het oude Engels behandeld werd; er zijn zo heel veel (bijna) synoniemen in die taal waarvan de een romaanse en de ander een germaanse oorsprong heeft.)

Ik heb de laatste dingen op m’n blog uit de oude doos getrokken. Een aantal daarvan staan ook op mijn in onbruik geraakte website. Hieruit blijkt dat de eenvoudige opzet van zo’n blog je meer toelegt op de inhoud en je niet verzandt in het eindeloos vormgeven van de omgeving. Wat er naar mijn smaak hier nog wel aan ontbreekt zijn de onderlinge links om een beetje los te komen van die chronologische volgorde (wat nou juist een kenmerk is van een logboek). Laat maar; voor je het weet verzand je wederom in de aankleding.

Ik zocht het contrast van romantiek met verderf en ellende, of eigenlijk bezoekt het mij af en toe. Een poging er vat op te krijgen? Daarenbij het ook niet kunnen laten anderen te prikkelen, terwijl er eigenlijk nooit een hond zou komen kijken. Het zijn de sporen van stiekem gaan op verlaten terrein.
kompjotr was here