Jo ho hier o Porto

Woensdag zijn we met een kwartier vertraging van Schiphol vertrokken; toch spannend om weer eens te vliegen. Prachtig uitzicht bij dat mooie weer, helaas zat ik niet bij het raam, dus viel er niets te filmen. Op een vlucht van twee uur is wat afwisseling welkom en de maaltijd smaakte me daardoor goed. Ik was licht misselijk geworden door het vrij snelle opstijgen en had geen zin in lezen. ‘t Is een vrij armoedige wijze van reizen in zo’n luchtbus. Alleen het toilet kon mij bekoren; wat een efficiëntie, geen poespas. Zo´n plee zou ik graag in huis hebben. 
Na de landing op de luchthaven van Porto – een oase van rust in vergelijking tot Schiphol – zijn we met de bus naar de stad gereden. Heel leuk, want midden tussen de plaatselijke bevolking, veel scholieren op weg naar huis, die gelijk door Joop op de foto gezet werden. Het was dik boven de twintig graden en ik had ook hoofdpijn, maar de afleiding was groot genoeg door al die nieuwe beelden, geluiden, en vooral ook geuren. 
Een uur later, rond vijf uur geloof ik, zijn we vlakbij ons pension in het oude centrum aangekomen. Joop pakte er meteen zijn vouwfiets uit, zodat we onze bagage erop konden versjouwen. Met de spullen van Joop erbij woog mijn tas inmiddels ook ruim twintig kilo. Wat een bekijks trouwens, je ziet hier dan ook niemand fietsen. Geen wonder met al die hellende straten, maar de wielersport lijkt hier evenmin te leven, itt bijv. Frankrijk en Spanje. 
Het eten en logies zijn vreselijk goedkoop, niks bijzonders, maar eenvoudig en goed. We kijken vanuit ons raam uit over een plein met de hele dag en nacht door verkeer. Pas in de laatste uren van het donker en de eerste van het licht is er even rust. De ochtenden beginnen met mist die al gauw optrekt en dan schijnt de rest van de dag de zon uitbundig. Onze bedden zijn aan de korte kant, we hebben echter een kamer met wastafel, wc en bidet en op de gang toegang tot een badkamer met bad en douche. O ja, een televisie waarop ik de door de dag geschoten beelden terug kan kijken. We werken van ‘s morgens negen tot ‘s avonds negen, blijven af en toe lang hangen op eenzelfde plek om er alles uit te halen. 
Vanmorgen een half overdekte markt bezocht en die ‘binnenste buiten’ gekeerd. Filmen hoe ze er een levende kip de kop afsnijden, hoe er vooral door oude en jonge vrouwen van alles en nog wat aan de man gebracht wordt. Ik heb fantastische geluidsopnames, maar ook nog een hoop te wensen over voor met name de bewegende beelden en materiaal voor de Zuidsite van T&T. Die wil ik hier op de zuidelijke oever van de rivier gaan schieten. Rond de fraaie brug van Eiffel is ook het een en ander te doen. Joop wil nog naar het havengebied, een klein end buiten de stad.
Tot zover voor nu en ik er eventueel uitknal. Geen idee wat deze pc’s in huis hebben… De webmail lijkt hier niet goed te werken, dan maar proberen vanaf de computer zelf.